26 februari 2008
Toine Manders betoogt dat belasting diefstal is omdat er geen vrijwillige overeenkomst is tussen belastingplichtige en de overheid.
Volgens professor Stevens (die gaande het debat steeds roder wordt - zie foto) is belasting geen diefstal maar iets wat we met z'n allen hebben afgesproken. Toch meent ook hij dat er een element van onvrijwilligheid is bij belastingheffing: "Het is volstrekt naïef om te denken dat mensen bereid zouden zijn helemaal uit vrije wil en met een totaal overzicht wat allemaal nodig is datgene gaan financieren wat zij vinden dat gefinancierd moet worden. "
De heer Stevens brengt helaas weinig argumenten naar voren waarom belasting geen diefstal zou zijn. Wel meent hij dat hetgeen Toine Manders zegt kwalijk, onfatsoenlijk, infaam en laag bij de gronds is. Bovendien staat het ver van de juridische belevingswereld.
Luister hier naar het interview (mp3). En kijk en luister hier naar de video.
De overheid is de enige organisatie in de samenleving die haar middelen legaal met dwang verkrijgt in plaats van door productie en verkoop van goederen en diensten. Dat de overheid andermans geld uitgeeft is niet alleen moreel verkeerd, praktisch gezien is het een ramp. Als u uw zuurverdiende geld uitgeeft probeert u de beste kwaliteit en laagste prijs te krijgen. Wie echter andermans geld besteedt zal veel minder letten op kwaliteit en prijs. [...]Lees verder.
De vrije markt is de beste manier voor de creatie van welvaart en daarmee ook welzijn. Niemand wil dat de overheid, zoals in het voormalige Oostblok, krakkemikkige milieuvervuilende Trabantjes voor ons maakt, met ook nog eens tien jaar levertijd. Waarom blijven we dan wel volharden in de gedachte dat de overheid een grote monopolistische rol moet spelen in zaken als onderwijs, zorg en veiligheid? [...]
De overheid is geen Robin Hood die de rijken besteelt en het geld aan de armen geeft. In werkelijkheid steelt de staat van zowel arm als rijk en houdt daarmee een gigantisch en inefficiënt bureaucratisch systeem in stand. Vervolgens krijgen zowel arme als rijke mensen er iets voor terug in de vorm van uitkeringen en subsidies, maar dat staat in geen verhouding tot de enorme kosten.