13 juni 2004
The Economist stelt dat het model van de open-source beweging heel goed toepasbaar is op informatie-rijke goederen, zoals software, aangezien dit pure informatie is. Maar The Economist tempert de verwachtingen door te stellen dat gebieden waar informatie niet het hoofdbestanddeel is, zoals de productie van auto’s, open-source geen goed model is. Daarnaast stelt The Economist dat het niet duidelijk is of open-source werkelijk innovatief kan zijn, en of belangeloze samenwerking nog steeds plaats zal vinden als er geen gemeenschappelijke vijand zoals Microsoft dat is in de software-wereld.
Medicijnen zijn ook informatie-rijke goederen, en dus lijken er mogelijkheden te zijn. The Economist geeft enkele voorbeelden uit de biotechnologie waar het open-source model al wordt toegepast zoals het menselijk genoom-project, en stelt dat er twee belangrijke gebieden zijn waar het open-source model vruchtbaar kan zijn in medicijnontwikkeling: 1) niet-patenteerbare combinaties van stoffen en medicijnen waarvan het patent verlopen is, en 2) medicijnen voor zeldzame ziektes of ziektes die vooral in arme landen voorkomen, daar farmaceutische bedrijven nu geen kans hebben op die gebieden hun ontwikkelingskosten eruit te halen.
Wel stelt The Economist dat er, naast enkele overeenkomsten, ook belangrijke verschillen zijn met open-source in software ontwikkeling. De ontwikkelingstijd van medicijnen is ontzaglijk veel langer dan dat van software, daarnaast zijn er veel meer middelen nodig om van start te gaan met medicijnontwikkeling dan met softwareontwikkeling.
The Economist vraagt zich ook af of de voornoemde ontwikkelingen in de medische wetenschap en technologie werkelijk open-source genoemd kunnen worden. Er is namelijk een aantal belangrijke verschillen. Zo is het niet duidelijk of een continu wederzijds delen van informatie, wat duidelijk een essentieel deel is van de open-source beweging in software, wel een betekenisvol equivalent heeft in medicijnontwikkeling. Daarnaast, wat betekent het überhaupt om de term ‘open-source’ te gebruiken in gebieden buiten softwareontwikkeling, waar de term ‘source-code’ niet gebruikt wordt.
The Economist concludeert dat de open-source beweging het kapitalisme nooit zal vervangen, maar dat desalniettemin samenwerking tussen grote groepen mensen met een gezamenlijk doel en zonder winstoogmerk, of het nu 'open-source' of anders genoemd wordt, veel goeds kan brengen en daarom verwelkomd dient te worden.
Het opinie-stuk is alleen voor abonnees toegankelijk.
Het artikel is ook voor niet-abonnees toegankelijk.