Integratie
Door Bart Croughs
27 februari 2004
In zijn column in de Volkskrant kwam Marcel Van Dam afgelopen week met een belangwekkende, veel te weinig opgemerkte bijdrage aan het integratiedebat.
Hij klaagde dat ‘Nederlanders van Turkse en Marokkaanse komaf’, zoals van Dam ze noemt, worden aangeduid als 'Turk' en Marokkaan', "ook al wonen ze hier al tientallen jaren, spreken ze perfect Nederlands en hebben ze respectabele beroepen.” “Hoe kan men zich nu Nederlander gaan voelen als men niet als Nederlander wordt geaccepteerd?"
Turken en Marokkanen moeten dus voortaan ‘Nederlanders van Turkse en Marokkaanse komaf’ worden genoemd, zoals Van Dam het doet. Dan zal het een stuk beter gaan met de integratie. Van Dam overtreft zichzelf met het bedenken van deze pijnloze, makkelijke en goedkope oplossing voor wat toch op het eerste gezicht een flink probleem lijkt te zijn.
Toch een kritische kanttekening.Waarom die nadruk blijven leggen op de komaf? Welk belang dient het om zo nadrukkelijk te verwijzen naar het land van herkomst? Hoe kunnen mensen zich ooit echt Nederlander voelen wanneer types als Marcel Van Dam hardnekkig over ze blijven spreken als “Nederlanders van Turkse en Marokkaanse komaf”? Het zijn gewoon Nederlanders, meneer Van Dam! Niks komaf! Nog erger zijn de andere benamingen die Van Dam in dezelfde column voor deze mensen in petto heeft. Zo spreekt hij over 'allochtonen'.
Dit is niet alleen zeer generaliserend - alsof Nederlanders van Marokkaanse komaf, Nederlanders van Turkse komaf, Nederlanders van Antilliaanse komaf, en Nederlanders van Surinaamse komaf allemaal een grote pot nat zijn – het is tevens discriminerend en belemmert de integratie: hoe kunnen mensen zich ooit Nederlander voelen als ze steeds worden aangeduid als ‘allochtoon’? Alsof dit allemaal nog niet erg genoeg is spreekt Van Dam zelfs over 'vreemdelingen' (alsof het hier 'vreemde' elementen betreft in plaats van Nederlanders).
Het is duidelijk: zolang zelfs progressieve denkers als Van dam zich aan uiterst foute benamingen schuldig maken jegens allochtonen - pardon, Nederlanders! - wordt het met de integratie van Nederlanders in de Nederlandse samenleving nooit wat.
Bart Croughs
Deze column verscheen eerder in HP/De Tijd
Gerelateerde link:
- De Helling: Eigen zwakken
Over de auteur
Bart Croughs (1966) is een van de vruchtbaarste libertarische geesten van Nederland. Hij is afgestudeerd in de filosofie en was voorheen hoofdredacteur van het tijdschrift "Reactie".
Bart Croughs schreef het boek "In de naam van de vrouw, de homo en de allochtoon". U kunt het bestellen bij Lulu.com of delen ervan hier lezen. Het is een humoristische en felle aanval op het links intellectuele denken in Nederland en legt op zeer leesbare wijze de inconsequenties ervan bloot.
Verder schreef hij voor Playboy zijn eigen column in de periode van maart 1997 tot en met augustus 1998. Gedurende enkele jaren had Croughs een column in het opinieweekblad HP/de Tijd.