20 december 2003
De politie, waarschijnlijk gebeld door Antifa, kwam een kwartier later ter plaatse om zich ervan te verzekeren dat er geen extreem-rechtse bijeenkomst werd georganiseerd. Toen dat niet het geval bleek te zijn keerden de dienaren der wet weer kantoorwaarts. Even leek het er nog op dat er een handgemeen zou plaatsvinden toen een van de demonstranten agressief gedrag vertoonde en met wat gevloek en geduw duidelijk maakte dat zijn intenties verre van geweldloos waren. Hieronder de voordracht die mevrouw Stuijt hield die avond.
Voordracht Adriana Stuijt
Volgens jaar worden de parlementaire verkiezingen gehouden in Zuid-Afrika.
En wij weten nu al dat het hoofdagendapunt van minstens vijf politieke groeperingen de "grondkwestie" zal zijn. De Pan Africanist Congress of Azania, de Communistische Partij,de Landless People's Movement en Inkatha hebben dit al aangekondigd.
En ondanks het feit dat minstens 5-miljoen Zimbabweanen nu een onmiddellijke hongersdood in het gezicht staren, vond President Mbeki van Zuid-Afrika de grondkwestie zo'n veel belangrijker onderwerp dat hij dit langdurig aankaartte deze week, en zijn steun geeft aan Mugabe's gewelddadige acties tegen de paar Europese boeren die daar nog over waren om extra voedsel te produceren.
Voor de pro-ANC groeperingen zoals de Landless People's Movement en de Kommunistiese Partij is de grondkwestie eigenlijk al jarenlang het meest belangrijke onderwerp.
Alle andere problemen, insluitende de Aids-epidemie en de ongelofelijk gewelddadige misdaadgolf die ZA gelijktijdig troffen, schijnen niet echt in het politieke visier te staan van deZA politiek.
Maar wie lijdt het grootste kapitaalverlies als alle 45,000 commerciële boerderijen morgen door de ZA staat overgenomen zouden worden? De westerse banken -- waaronder Amro-ABN en Nedbank - en die zware investeringen in de ZA agrariërsbedrijven hebben.
Deze investeringen werden allereerst gedaan om toegang te krijgen tot de minerale rechten op de landbouwgrond, waaronder meestal wel een goud- of diamantadertje zou kunnen zitten in het mineraalrijke Zuid-Afrika. Nu heeft de ZA regering echter een nieuwe wet aangenomen waaronder alle mineraalrechten het eigendom van de staat zijn geworden.
Er bestaat een reuze mite in Zuid-Afrika dat de meeste landbouwgrond nog steeds het eigendom van zgn. "blanken" is -- maar dit is volkomen onjuist.
Inderdaad kan maar 12% van de totale oppervlakte ooit gebruikt worden voor voedseloverschot-producerende landbouw en hiervan wordt maar 60% bezet door commerciële agrariërs.
De rest van de Zuid-Afrikaanse grondoppervlakte wordt in beslag genomen door de bewoners van stamgebonden nederzettingen en door de vele honderdduizenden veeboeren in de voormalige thuislanden uit de apartheidsjaren.
En deze thuislandboerderijtjes - 80% van de totale grondoppervlakte van Zuid-Afrika - zijn allen staatseigendom. De mensen die erop wonen bezitten de grond zelf niet. Zij produceren ook geen voedseloverschotten voor de commerciële landbouw.
Natuurlijk bezitten de 45,000 zgn. "blanke" commerciele agrariërs zelf de 12% van de landbouwgrond ook niet - zij betalen alleen de hypotheken af maar de boerderijen zelf blijven eigendom van een beperkt aantal westerse banken, waaronder dus Nedbank en ABN-Amro.
Twee van Zimbabwe's rijkste banken gingen binnen een jaar failliet alleen vanwege de grondbezettingen -- omdat de boeren opeens onproductief werden en hun hypotheken en zaadleningen niet meer konden aflossen werd de grond opeens permenant waardeloos.
De staatsovername van de landbouwgrond betekent dus altijd een reusachtig permanent kapitaalverlies en dit gebeurt nu ook al jarenlang in Zuid-Afrika vanwege minstens 15,000 gewapende para-militaire aanvallen op agrariërsbedrijven sedert 1991.
Vanwege de staatscensuur en de Mbeki-regering's ijzersterke greep op de ZA nieuwsmedia wordt het bijna niet gepubliceerd dat zoveel commerciéle agrariérs in Zuid-Afrika hiertijdens sterven - en dat vele tienduizenden werkers en hun gezinsleden -- minstens 80,000 arbeidersgezinnen sedert 1994 -- al uit hun banen en werkershuizen gezet zijn en dat banken vele miljarden Euros verlies lijden elk jaar.
De Westerse investeerders van deze banken zullen dan ook de grootste verliezers zijn als de regering-Mbeki haar plannen vanaf volgend jaar doorzet om alle commerciële landbouwgrond over te nemen en tot staatseigendom te bombarderen.
De regering heeft hiertoe al vergaande wetgeving aangenomen waaronder een wettige grondeigenaar niet eens het recht heeft om via een juridisch geding bezwaar aan te tekenen tegen zo'n overname. En dit betreft niet alleen landbouwgrond - maar alle commerciéle en prive-eigendommen in Zuid-Afrika.
Vanwege de mediacensuur is het bovendien moeilijk voor buitenlandse investeerders om een objectief oordeel te vormen over de gevaren die het investeren in Zuid-Afrika inhoudt.
Zodra buitenlandse beleggers echter een zakenonderneming in Zuid-Afrika opzetten, komen ze er al snel achter dat er reuze-beperkingen worden opgelegd via wetten die dikwijls rascistisch van aard zijn: zo mogen bijv. ondernemers die van staatscontracten leven, en meer als 20 werknemers hebben, geen blanke bedrijfsleiders in dienst hebben - ze moeten zwart zijn, en 70% van hun werknemers ook.
En als ze wel "blanken" in dienst willen nemen moet hiervoor eerst vooraf het bewijs geleverd worden dat er geen zwarten zijn om dezelfde baan te doen, al zouden ze minder gekwalificeerd zijn als de blanken.
Er ontstaan dus nu krottenbuurten in de grote steden van uitsluitend armlastige Afrikaners dikwijls met hoge opleidingen, waaronder onderwijzers en technici - die nu dikwijls op vuilnishopen of uit de prostitutie moeten overleven omdat ze zelfs als zelfstandige kleine zakenondernemers niet hun brood mogen verdienen.
Deze wetten werken natuurlijk zeer belemmerend op de dagelijkse bedrijfsvoering van alle ondernemingen -- en maakt vooral grote inbreuk op de zelfstandige besluitvorming van een bedrijf. Als ze deze strenge wetgeving echter niet volgen kan de regering ze immers beboeten met zoveel als 1-miljoen Euro per dag.
En juist omdat de regering-Mbeki deze week zelf de "landbouwgrondkwestie" duidelijk als hoofdagendapunt voor de verkiezingen uitkoos, zou ik u graag sommige gevolgen willen laten zien van dit beleid. Dit programma heet "Bloody Harvest"en werd vervaardigd door de ZA journaliste Susan Puren. Het werd een paar maanden geleden uitgezonden door het ZA TV programma Carte Blanche.
Adriana Stuijt
Gerelateerde links:
- Pamfletten Antifa
- Censorbugbear, de site van Adriana Stuijt
- GenocideWatch over de moorden op blanke boeren
- De vertoonde documentaire van die avond