10 september 2003
De overheid zou wel eens eventjes gaan zorgen voor die betere prijs-kwaliteitsverhouding in het taxiwezen. Het aantal uit te geven vergunningen werd flink opgevoerd, evenals het aantal regels waaraan een taxirit moest voldoen. Maar, zo werd de burger verzekerd uit Den Haag, het zou zeker goedkomen met de taxi en de ritprijzen zouden wel eens flink gaan dalen. Alleen blijkt nu de markt toch een stuk weerbarstiger te zijn dan de modellen op het Ministerie van Verkeer en Waterstaat voorspelden.
Allereerste brak de pleuris flink uit, met name in Amsterdam. Daar werden de nieuwkomers vakkundig door de oude garde getrakteerd op de fijnere kneepjes van de concurrentie op de weg; zoals klemrijden met klanten aan boord, bandje-prikken op de standplaats en brandstichting voor je deur. Ook begon de hele taxiwereld massaal te rommelen met meterstanden, werktijden en belastingopgaven om de kosten zo laag mogelijk te houden. En verder werd alles uit de kast getrokken om de klant zo flink mogelijk te belazeren. Het resultaat mocht er zijn: steeds meer mensen zagen uit naar een andere vorm van vervoer.
Maar hoewel het aantal taxi's flink steeg onder een dalend aantal ritten, ging toch de ritprijs in drie jaar tijd met een kwart omhoog. En met name daarover is Den haag nu reuze ontstemd. Want de gereguleerde liberalisering was immers bedoeld om nette taxi's tegen lage prijzen op te leveren. Dus snelt het progressieve volksdeel van het parlement naar de camera's om direct meer regels en minder liberalisering te eisen, want dit kon toch nooit de bedoeling zijn. De wet moet maar gauw weer worden teruggedraaid.
De overheid begrijpt niets van het evenwicht van de vrije markt en denkt oprecht dat die gewoon te sturen valt. Dat een markt gewoon de tijd nodig heeft om het evenwicht te vinden, dat vindt men in Den Haag helemaal niet. En zeker niet als dat evenwicht boven de oude ritprijs lijkt te liggen.
Maar wat in ieder geval weer bewezen is, is dat liberalisering en regulering elkaar uitsluiten. De taxibranche is hier een goed voorbeeld van, net als de Spoorwegen nog altijd in het overheidsnet gevangen zitten. En ook het volgende liberaliseringsproject zal de gemoederen nog flink gaan verhitten: de energiemarkt, want ook hier gaat de 'liberalisering' gepaard met maximumprijzen, voorwaarden en allerlei regels. En ook nu zal weer blijken dat dat een dodelijke combinatie is.
Hans Bennink
Hans Bennink (1969) is van beroep internetprovider en is daar sinds 1996 professioneel mee bezig na een studie International Business aan de HEAO.
Uit zijn pennevruchten -die vaak op de actualiteit inspelen- komt zijn streven naar een vrijere maatschappij tot uiting. Het is daarbij zijn overtuiging dat uit het kunnen maken van keuzes de verrijking en verdieping van de mens tot haar volste wasdom kunnen komen.