30 juli 2003
Niet door het roken zelf in iedere openbare ruimte te verbieden, maar door het gebruik van een Arbo-achterdeur wordt roken in Horeca-gelegenheden aan banden gelegd. Hierdoor wordt roken in café's en coffeeshops voortaan onmogelijk wanneer er personeel rond loopt. Een werknemer wordt dus bij voorbaat in bescherming genomen tegen tabaksrook, ook al heeft die persoon daar geen enkel bezwaar tegen of rookt deze misschien zelf ook.
Maar gelukkig is er nog zoiets als 'de sociëteit'. Dit private instituut kent de mogelijkheid leden toe te laten in een ruimte waar overheidsregels van beperkte invloed zijn; zoals de tabakswet van Mevrouw Ross. Zo heet de openbare ruimte in het Amsterdamse psychiatrische ziekenhuis 'Delta Bouman' voortaan een 'sociëteit' waar patiënten automatisch als lid worden aanvaard. Zo voorkomt men dat patiënten die roken (en dat doen ze allemaal) buiten op straat moeten gaan staan paffen.
Dit idee kan natuurlijk evenzogoed worden overgenomen door getroffen coffeeshops, restaurants en café's. Vanzelfsprekend zal daar door het besloten karakter een eigen rook- en drinkbeleid worden gevoerd waarop de overheid geen enkele invloed heeft. Invloed die ze dus ook niet heeft op het deurbeleid waardoor de portier (of het hoofd ledenzaken van de sociëteit) naar hartelust kan gaan selecteren op uiterlijke kenmerken van (potentiële) leden.
Mevrouw Ross zal zich dus nog vaak achter het oor krabben waar het misging toen ze alleen maar werknemers tegen tabaksrook wilde gaan beschermen. Wellicht dat er ook nog andere voordelen kleven aan het omdopen tot sociëteit?
Hans Bennink
Hans Bennink (1969) is van beroep internetprovider en is daar sinds 1996 professioneel mee bezig na een studie International Business aan de HEAO.
Uit zijn pennevruchten -die vaak op de actualiteit inspelen- komt zijn streven naar een vrijere maatschappij tot uiting. Het is daarbij zijn overtuiging dat uit het kunnen maken van keuzes de verrijking en verdieping van de mens tot haar volste wasdom kunnen komen.