Reprokrom

Door Kim Winkelaar

9 juli 2003

Stel, u koopt een nieuwe auto. U rijdt er vrolijk in rond, betaalt netjes uw houderschapsbelasting, de BTW, de BPM, brandstofaccijns, enzovoort. Plotseling krijgt u een brief op uw deurmat. Uit onderzoek is gebleken dat er met uw type auto gemiddeld 10 procent van de tijd te hard wordt gereden. Niet dat ze u ergens op hebben betrapt, maar aangezien het wel zo eenvoudig is om van gemiddelden uit te gaan ontvangt u bij deze reeds een transactievoorstel. Of u als potentiƫle overtreder alvast 1000 Euro wilt overmaken.

Of u nu wel of niet te hard rijdt, u zult ongetwijfeld uit uw vel springen. U heeft een auto, en dus kunt u overtredingen maken, en daarom vraagt de overheid u maar alvast een boete over te maken. Een onmogelijk beleid, zult u zeggen. Zoiets zou een democratische overheid in een rechtstaat toch nooit doen?

Mis! Helaas doet de overheid dit wel degelijk. (Nog) niet met auto's, maar met kopieerapparaten. Het bedrijfsleven wordt namelijk sinds kort weer een beetje extra belast met een nieuwe heffing: het reprorecht. Vrijwel ieder bedrijf heeft wel een kopieerapparaat. Nu heeft de overheid in al haar wijsheid besloten dat daarmee ook copyrighthoudende stukken kunnen worden gekopieerd, en dát mag niet.

Met uitgebreid onderzoek heeft men tot op tienden van procenten nauwkeurig kunnen berekenen hoeveel een bedrijf illegaal kopieert. Zo heeft men bijvoorbeeld ondervonden dat als u groenteman bent, 17,3% van de door u gemaakt kopietjes illegaal zijn. Heeft u een klein bankfiliaal, dan kopieert u slechts 2,5% illegaal. Je zou je bijna gaan afvragen of bankiers meer connecties hebben bij de overheid dan groenteboeren, maar dat soort complotdenken is natuurlijk niet chique. De onderzoeken zijn uiteraard volledig betrouwbaar en onafhankelijk.

Nu hadden wij in Nederland ooit het principe dat iemand onschuldig is totdat het tegendeel is bewezen. Helaas wordt dit principe langzaam maar zeker bij het grofvuil gezet. Als eerste was er de beruchte Wet Mulder, die bepaalde dat bij kleine verkeersovertredingen op basis van het kenteken een automobilist mag worden bekeurd. De beklaagde dient zijn of haar eigen onschuld aan te tonen. En nu dus het reprorecht. Ook al kopieert u alleen uw eigen werk, dan nog moet u betalen. En heeft u geen kopieerapparaat? Dan dient u dat wel even te bewijzen natuurlijk. Om de incasso van heffingen wat eenvoudiger te maken is een ondernemer vanaf nu dus per definitie schuldig aan het kopiëren van copyrighthoudend materiaal.

Maar de overheid heeft nog wel een prettige tegemoetkoming voor u: over de verschuldigde vergoeding hoeft u geen BTW af te dragen.

Kim Winkelaar

Over de auteur

Kim Winkelaar (1971) studeerde politicologie en bestuurskunde in Leiden. Hij is werkzaam als account manager in de ICT, en is bestuurslid van de TufTuf-club, een belangenvereniging van automobilisten.

Dankzij een brede interesse en een aangeboren hekel aan hypocrisie schrijft hij, met de nodige humor, over tal van uiteenlopende problemen. Problemen die in zijn visie veelal veroorzaakt worden door linkse politici en een te machtige overheid.

MeerVrijheid
webmaster@meervrijheid.nl