16 juni 2003
Aan de hand van de vele positieve reacties van bezoekers mag ik concluderen dat de bijeenkomst uitermate geslaagd was. De sprekers waren interessant en behandelden diverse onderwerpen.
Hans Labohm brak het spits af en behandelde het Kyoto milieu accoord. Hij is van mening dat de wetenschappelijke onderbouwing van de opwarming van de aarde op zijn best gebrekkig is en meent dat de miljarden euro's die volgens het IPCC nodig zouden zijn om de opwarming tegen te gaan veel nuttiger kunnen worden besteed.
Tijdens de discussie daarna was er zowaar behoorlijk wat tegenstand vanuit het publiek dat gebruik kon maken van een interruptiemicrofoon. Iemand vroeg zich af wat Hans Labohm door de jaren heen verdiend had met zijn betoog en een ander verweet hem zelf gebrekkige economische modellen te gebruiken om de economische gevolgen van Kyoto te bekritiseren. Reële tegenwerpingen. Hans bracht naar voren dat zijn mening over het milieu hem veel tegenstand heeft opgeleverd (n.b. zijn contacten met Shell zijn op een veel lager pitje komen te staan) en dat hij als melaats kan worden bejegend in het publieke debat. Zijn honorarium voor zijn voordracht was in dit geval niet meer dan een goede fles wijn. Om consequent je eigen tegendraadse mening te blijven verkondigen, de mening waarvan je gelooft dat die juist is, moet je kennelijk altijd bereid zijn te accepteren dat je morele of verstandelijke vermogens in twijfel worden getrokken en dat voormalige bondgenoten zich tegen je keren. Het zij dan maar zo wat mij betreft.
Na Hans kwam ik achter het katheder te staan en vertelde de zaal wat over de stichting Meervrijheid, vrijheid en de toekomst van Meervrijheid. Hierop volgden nog enkele vragen uit het publiek maar helaas was de tijd krap en brak de dagvoorzitter Hans Bennink mijn performance af (ik had ook nooit op mijn horloge moeten kijken).
Na de pauze in de foyer nam Marcel Roele het woord en wist menig politiek incorrecte mening de zaal in te werpen. Dat deed hij uit de losse pols en met een imitatie van de onvolprezen Brinkman-shuffle banjerde hij en half uurtje over het podium op en neer.
Als laatste aangekondigde spreker vertelde Albert Spits over de EU dictatuur. Helaas was er weinig tijd dus kon zijn onderwerp niet voldoende worden uitgediept. Volgende keer beter Albert, mijn excuses. U kunt trouwens zijn toespraak hier lezen.. Albert, ik ben het volledig met je eens , laten wij uittreden uit de EU. Het welvarende Zwitserland lacht om deze club van prutsers en het wordt tijd dat we met hen kunnen meegenieten.
Bart Croughs was zoals gebruikelijk, naar het schijnt, laat uit zijn bed geklommen en had rond het middaguur de trein Groningen-Amsterdam genomen om nog even de staart van het programma mee te maken. Dat was een aangename verrassing, zo konden alle Croughs groupies zich ervan vergewissen dat hij daadwerkelijk bestond. Ik had toevallig de laatste HP/De Tijd in mijn aktentas en stelde Bart voor dat hij die zou voordragen. Waarmee hij instemde.
Discussie
Opvallend aan de meeste discussies was dat er relatief weinig tegenstand kwam uit de zaal. Blijkbaar zijn we het behoorlijk met elkaar eens. Zelfs het controversiele standpunt van Marcel Roele over discriminatie kon niet de morele verwijten oproepen die gebruikelijk zijn bij menig Nederlander (laat staan een echte progressief).
Donaties
Ook wil ik hierbij de mensen bedanken die een donatie hebben gedaan aan de Stichting Meervrijheid. Bart Croughs trok plots 300 euro uit zijn portemonnee, Ronnie Jansen van Libertarian.nl stond garant voor 250 euro voor de conferentie en Mik Brokke financierde 30 minuten extra zaalhuur door 50 euro te geven. En een andere bezoeker drukte meteen bij binnenkomst 100 euro in mijn handen. Deze voorbeelden inspireren u ongetwijfeld tot soortgelijke daden en op de donaties pagina kunt u lezen hoe het een en ander in zijn werk gaat.
Toekomst
En hoe ziet de toekomst van Meervrijheid er uit na deze conferentie, zult u zich misschien afvragen? Welnu, da's nog niet zo eenvoudig te zeggen. Het aantal bezoekers blijft groeien en indien (indien!) dat doorzet wordt Meervrijheid een politieke factor van betekenis over vijf tien of jaar. Maar tien jaar is een lange periode voor mijzelf en alle vrijwilligers die zich inzetten voor de website en de bijeenkomsten. Lang, omdat het vrijwel honderd procent geschiedt volgens het niet al te winstgevende liefde werk-oud-papier concept. En je kunt je afvragen hoelang zoiets vol te houden is. Je kunt niet van de wind leven en in tegenstelling tot onze politieke tegenstrevers zijn we geen voorstander van proletarisch winkelen (of kraken).
Dus er moet iets anders verzonnen worden. We kunnen op zoek naar suikerooms die de activiteiten financieren en zo laten professionaliseren. Meervrijheid kan ook een vereniging worden die leden werft en contributies int. Een andere mogelijkheid ligt in de verkoop van een maandelijkse papieren uitgave (of per email een PDF bestand). Dat kan werken maar vereist een lange adem waarbij de stukken bv met een jaar vertraging alsnog op de website verschijnen.
Doelstellingen
Hoe het ook zij, voor het komende jaar heb ik twee doelstellingen voor ogen. Meer aandacht van de pers en een bredere financiele basis. Die twee staan niet los maar zijn met elkaar verweven. Als dat komend jaar niet lukt zal Meervrijheid hoogst waarschijnlijk een statische site gaan worden die niet meer groeit en bezoekers verliest.
Hulp
Belangrijk is de hulp van sympatisanten. Onder meer dus de lezers van Meervrijheid. U kunt anderen kennis laten maken met de website en het gedachtengoed. U kunt meehelpen met de website door het vertalen van artikelen, het schrijven van artikelen of het melden van interessante nieuwsberichten. Meervrijheid maakt graag gebruik van reeds geprinte artikelen in de Nederlandse dag en weekbladen (en vraagt toestemming van de desbetreffende redactie) en wordt dus graag op de hoogte gehouden van de plaatsing van artikelen die passen binnen het kader van Meervrijheid.
Dus beste mensen, stroop de mouwen op, kom uit de luie stoel en help gemoedelijk (het moet wel leuk blijven) mee aan het laten groeien van Meervrijheid en de vrije beweging in Nederland. Vele handen maken ook hier licht werk.
Dank
Als afsluiting wil ik bij deze iedereen bedanken voor zijn of haar komst. Zo'n conferentie vereist toch meer voorbereidingstijd en inspanningen dan je op het eerste gezicht zou verwachten. De hulp van diverse vrijwilligers was daarom zeer welkom en dus ook daarvoor dank. Tot de volgende keer, die best wel eens eerder zou kunnen zijn dan over 12 maanden.
Frank Karsten