Economisch Fascisme en de Economische Slavernij

Door Nelson Hultberg

30 mei 2003

Gedurende de laatste decennia hebben onze universiteiten en hogescholen een ernstige denkfout in politieke filosofie onderwezen, die ons denken over overheden en bedrijven in de moderne wereld heeft vervormd. Deze denkfout is dat ons huidig systeem van politieke organisatie een vrij ondernemingssysteem is, ofwel kapitalisme. Dit is onjuist. Wat wij kapitalisme noemen in onze scholen en in onze media, is geen kapitalisme. Wij verlieten vrij ondernemingsschap lang geleden, in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog, ten gunste van Mussolini's "corporatisme", eg economisch fascisme, waarin Big Business, Big Government en Big Finance van financiën zijn gecombineerd om mensen met gemonopoliseerde prijzen en een bedorven munt te exploiteren.

Dit is één van de meest essentiële kwesties van onze tijd en ze moet worden verduidelijkt als wij, die in de correctheid van het kapitalisme geloven, Europa en de VS naar een vrije markt systeem van echt geld en eerlijke belastingheffing willen terug leiden. Het wordt vooral essentieel gezien het feit dat we de komende 5-10 jaar met een instorting van de Westelijke economieën worden bedreigd die een enorme chaos en ellende zullen brengen, waaruit grote druk zal voortkomen om onze overheid in Brussel en Washington verder te centraliseren en onze fundamentele vrijheden nog verder te onderdrukken.

Definitiebepaling
Om tot de kern van dit probleem door te dringen, zullen we eerst de termen fascisme en kapitalisme bepalen. Webster's Ninth New Collegiate woordenboek zegt hierover het volgende (enkele opmerkingen van mijn hand zijn tussen haakjes toegevoegd):

Fascisme - een politieke filosofie, een beweging of een regime dat de natie en vaak het ras boven het individu verheft en die door een gecentraliseerde autocratische overheid wordt bestuurd, geleid door een dictatoriale leider, een streng economisch en sociaal regime en het onderdrukken van oppositie wordt geleid. (De staat heeft macht over elk aspect van de economie om haar werking te plannen en te reguleren. De productiefactoren worden persoonlijk bezeten, maar door de overheidsautoriteiten gecontroleerd in zover dat verteld wordt wat en hoe zij moeten produceren, en welk niveau van winsten zij mogen behouden)

Kapitalisme - een economisch systeem dat door privé- of bedrijfseigendom van investeringsgoederen wordt gekenmerkt, met investeringen die niet door staatscontrole maar privé besluiten zijn bepaald, en door prijzen, productie en een distributie van goederen die hoofdzakelijk door concurrentie in een vrije markt worden bepaald. (De staat moet noch de productiefactoren bezitten, noch ze aanwenden, noch zich in de vreedzame besluiten van hun aanwending mengen, maar ze in plaats daarvan door de natuurlijke wetten van vraag en aanbod laten controleren die binnen de markt werken)

De twee systemen zijn duidelijk verschillend in het feit dat het fascisme de controle van de STAAT over de productiefactoren en hun winsten bepleit, terwijl het kapitalisme PRIVÉ controle over die factoren bepleit.

Het primaire onderscheid tussen de twee systemen is dat het kapitalisme een systeem van economische organisatie zonder overheidsbetrokkenheid is en zo zijn beschrijvend bijvoeglijke naamwoord van "laissez-faire" eer aan doet, wat 'onbelemmerd zijn gang laten gaan' inhoudt. De taak van de overheid is fundamenteel het bewaken van de vrede en de weinige beperkte functies uitoefenen die door de Grondwet (bedoeld wordt de Amerikaanse grondwet) worden verleend.

Onder fascisme is het de taak van de overheid in de markt tussenbeide komen om de diverse economische interactie van zijn deelnemers te controleren. Haar rol is de economische interactie door verordeningen en het verlenen van speciale voorrechten te manipuleren. De overheid eist deze macht op omdat men van mening is dat dit de enige is om stabiliteit en de rechtsorde in de maatschappij te kunnen handhaven.

Lees verder in Nelson Hultberg's artikel op Safe Haven.