15 mei 2003
Nu zijn er deze maand 2 maatregelen afgekondigd, cq. van kracht geworden, die deze processen danig verstoren.
Allereerst zijn per 1 april nagenoeg alle snijbloemen van buiten de EU keuringsplichtig, iets wat daarvoor enkel voor anjers gold. Waar eerst de bloemen dus ongestoord hun weg konden voortzetten, worden ze nu opgehouden door fyto-inspecties. Daarbij worden de importeurs de kosten in rekening gebracht van deze keuringen: Kostenmaker is kostendrager heet dat in jargon. Maar ik moet het nog verkocht zien worden dat iedereen die met zijn auto netjes binnen de snelheidslimieten langs een flitspaal rijdt, toch een rekening krijgt omdat hij gecontroleerd wordt. "Ja meneer agent, maar ik reed toch keurig 80 ?" "Niets mee te maken meneer. Kostenmaker is kostendrager.". Tevens is het vreemd dat Landbouw hier plotseling deze stelling aanhangt bij een industrietak die verder geheel zichzelf bedruipt en geen cent uit de ruif haalt maar ondertussen wel miljarden (miljarden !) de vlees- en pluimveeindustrie injaagt met subsidies en restituties. Een bedrag van maar liefst HFL 8.000.000 hebben de overheidswerkers nodig voor deze bloemen fyto-inspecties. Alleen nog maar in Nederland. En dan gebeurt de keuring nog slechts steekproefsgewijs! Een logistiek oponthoud en kostenpost is het resultaat, waarbij de vervolgschade en de kosten die de douaneagenten in rekening brengen nog niet eens meegeteld zijn. Geen enkel land loopt zo voorop met het doorberekenen van die kosten, als Nederland. Zoals wel vaker: het braafste jongetje van de klas, en de eerste bloemenimporteurs zijn inmiddels bezig hun mogelijkheden buiten Nederland te verkennen.
De tweede maatregel die zeer nadelig voor Nederland zal uitpakken, is dat in de loop van 2003 de bloemen uit Colombia onderhevig zullen worden aan een importheffing. Dit zeer in het voordeel van met name de producenten van anjers in Zuid Europa (Spanje en Italie). Waar nagenoeg alle Europese politici de mond vol hebben van het arme Latijns Amerika helpen, en de coca- en marihuanaboeren een alternatief bieden, wordt nu juist dat ene alternatief, de bloemen, van de Europese markt gejaagd. En het kosteloos importeren van de Colombiaanse bloem, om hem daarna weer buiten Europa, naar bijvoorbeeld Rusland, te exporteren, zal nagenoeg onmogelijk worden. Voor de Colombianen blijven voornamelijk enkel de Amerikaanse en Russische markt over, waar ze vanwege het feit dat alle Colombianen zich daarop gaan storten, bij lange na niet meer de prijs gaan vangen die ze nodig hebben, of die ze zonder de bizarre Europese maatregel zouden hebben kunnen krijgen. En de Nederlandse handel staat buitenspel. Kortom, een asgrauwe aprilmaand voor Neerlands "Anchor" industrie, de bloemen. Nederlandse Europolitici: slaapt rustig verder.