5 april 2003
Mensen
Het blijft altijd afwachten wat voor soort mensen er komen bij een demonstratie. Dat was een enorme meevaller: er was een enorme diversiteit van jonge en oude mensen van volks tot strak in het pak. De sfeer was goed hoewel enkele mensen moeite hadden met de strakke organisatie waarin onder andere het roepen van leuzen verboden werd.
De demonstratie begon bij het verzamelpunt op het Malieveld met een korte toespraak van NieuwRechts voorman Michiel Smit waarin hij het doel en de organisatoren noemde. Daarna begon de tocht die langs de Amerikaanse ambassade naar de ambassade van het Verenigd Koninkrijk en terug naar het Malieveld opnieuw langs de ambassade van de Verenigde Staten voerde. Bij elke ambassade werd een toespraak gehouden. Eerst door Rene Schmitt van de Jonge Fortuynisten die een brief aan de regeringen van de Coalitie voorlas. Hierin werd de solidariteit met deze landen en vooral ook met de troepen in het veld benadrukt: ook door het dragen van een geel lint om de bovenarm (een oud Amerikaans gebruik om solidariteit met de troepen in het veld uit te dragen).
Bij de ambassade van het Verenigd Koninkrijk las iemand van Nederland Mobiel een brief aan de Britse premier Blair voor. Het meest emotionele moment kwam bij de terugtocht naar het Malieveld toen een wat oudere, felle Joods-Amerikaanse man spontaan het Amerikaanse volkslied begon te zingen op een manier die alle demonstranten aansprak. Na de terugkomst op het Malieveld bedankte Smit de aanwezigen voor het ordelijk en waardig laten verlopen van de demonstratie.
Balans
Mijn persoonlijke indruk van de demonstratie was zeer positief. Niet alleen waren de mensen dezelfde als degenen die je normaal op straat tegenkomt ook de organisatie viel me erg mee. Pers was ook in vrij grote getale aanwezig (vooral fotografen maar ook radio en TV) net als trouwens de politie. Er heeft geen enkele ongeregeldheid plaatsgevonden. Ook van Michiel Smit kreeg ik een heel ander beeld dan ik van TV had meegekregen van zijn avonturen met de Conservatieven.nl.
De vraag is dan of zo'n demonstratie iets uitmaakt. Mijn persoonlijke mening is dat het belangrijk is om in een democratie als de onze alle geluiden te laten horen, ook al komen ze niet van speciale belangengroepen. In een door de media zeer beinvloedbaar politiek klimaat is het daarom van belang dat iedereen de vrijheid krijgt en neemt om zijn of haar zegje te doen. Een zwijgende meerderheid wordt al snel een doodgezwegen minderheid.
Ook was het voor heel wat mensen (en zeker ondergetekende) erg wennen om in een groep te demonstreren. Toch zullen de meesten er door het succesvolle verloop er een goed gevoel aan overgehouden hebben omdat ze hun punt op een fatsoenlijke manier hebben kunnen maken. Dit is van belang voor de toekomst omdat belangengroepen via de media veel invloed uit kunnen oefenen. Om ervoor te zorgen dat er een balans is die de verhoudingen in de maatschappij recht doet is het dus ook voor 'gewone' burgers nodig om een heel klein deel van hun tijd te besteden aan dit soort dingen. Hierbij kan vooral gedacht worden aan acties (niet alleen demonstraties) op lokaal en regionaal niveau bijvoorbeeld om de doorstroming van het verkeer te verbeteren of om de wijk leefbaar te houden. Een toename van burgeriniatieven kan ervoor zorgen dat de macht van de politieke partijen die vaak effectieve en snelle oplossingen in de weg staat minder kan worden en daarmee de vrijheid van handelen van de individuele burger groter zal worden.
Marc Bajema
Gerelateerde links:
- Saddam Hoessein: een survival
- De kosten van oorlog
- Nieuw Rechts
- Exclusief interview met Saddam Hoessein
- De voordelen van non-interventie