Weg met de tweedeling in de zorg

Door Frank Karsten

10 januari 2003

Tweedeling. Een belangrijk woord dat vaak als argument wordt gebruikt in de progressieve wereld.

Menig politieke partij gebruikt het met liefde. Tweedeling roept namelijk al snel angsten en kwalijke visioenen op bij stemmers. De term hoort thuis in het groepje "Amerikaanse toestanden", "achterstelling", "de zwaksten in de samenleving", "groepen tegen elkaar opzetten" et cetera. Steeds wanneer er bezuinigd moet worden op een sector waar de overheid via regels en subsidies alles verstikt heeft klinken dit soort argumenten. Eigenlijk is het meer bangmakerij. Helaas hoor je zelden over "Oostblok toestanden", die er toch zeker in grote getale zijn. Fortuyn repte er nog wel eens over.

De SP, bij monde van Agnes Kant, ageert tegen bezuinigingen in de gezondheidszorg en waarschuwt voor een toenemende tweedeling. Waarmee bedoeld wordt dat alleen de rijken nog goede zorg zouden kunnen kopen. En Agnes Kant heeft dit keer eens helemaal gelijk: de tweedeling in de zorg is schandalig. Rijken kunnen met hun geld de wachtlijsten omzeilen en zich in het buitenland of in Nederlandse privéklinieken laten behandelen. Die arme armen toch. Die zouden dat ook moeten kunnen. Nu wachten ze lang op slechte zorg bij centraal gestuurde staatsziekenhuizen. Een kwalijke zaak die niet langer mag voortduren.

Dus daarom, mevrouw Kant, is het het beste als we de tweedeling in de zorg opheffen om plaats te maken voor de duizenddeling. En dus niet de eendeling die u wenst: iedereen dezelfde kwaliteit (slechte) zorg. Privatiseer dus de gehele gezondheidszorg, geef consumenten keuzevrijheid, sta vrije concurrentie toe, stop met alle subsidies, laat de opleiding van medisch personeel aan de markt en stop met het ziekenfonds. Het zal dan niet lang meer duren voordat dan ook armen goede zorg kunnen kopen. Er zal efficiënter gewerkt worden, medische instellingen zullen concurrentie ervaren en de hele sector zal zich uit eigenbelang inzetten haar klanten zo veel mogelijk keuze en kwaliteit te bieden tegen een zo laag mogelijke prijs.

Laat vrije concurrentie zorgen voor kwaliteit, lage prijzen en duizendtallige keuze, net zoals dit mooie maar helaas ondergewaardeerde fenomeen dat gedaan heeft voor de telecomsector, de electronicasector, de autosector, de reissector, de washandjessector et cetera. Sinds de mobiele telefonie niet meer in handen is van moloch en staatsbedrijf PTT Telecom kunnen zelfs uitkeringstrekkers met gemak de GSM aanschaffen die voorheen alleen rijke kapitalistische uitbuiters zich konden veroorloven. De huidige duizenddeling in de telecom sector, met kwaliteit en ruime keuze voor elke portemonnee, moet ook in de zorg zijn goede werk kunnen doen. En geen ambtenaar die er aan te pas komt. Socialistische doelstellingen worden zo gerealiseerd via kapitalistische methoden. Ongetwijfeld ontvangt dan niet iedereen dezelfde kwaliteit maar iedereen is wel beter af. Zorg is een product als alle andere, mevrouw Kant, in tegenstelling tot wat Bob Fosko beweert in het SP lied Een mens is meer. Als het volgens dezelfde economische wetten van vraag, aanbod, winst en verlies behandeld wordt zijn de resultaten optimaal.

Gerelateerde links:
A Four-Step Health-Care Solution - Hans-Hermann Hoppe
Laat de zelfzuchtigen de problemen oplossen!
De staat maakt meer kapot dan je lief is

Over de auteur

Frank Karsten is oprichter van de Stichting Meervrijheid en hoofdredacteur van de bijbehorende website.

Samen met Karel Beckman schreef hij De Democratie Voorbij, een boek dat inmiddels in 20 talen beschikbaar is.

In 2018 publiceerde hij De DiscriminatieMythe, waarin hij een kritische visie op het gelijkheidsdenken uiteenzet.

MeerVrijheid
webmaster@meervrijheid.nl