Publieke zelfpromotie

Door Redactie

25 oktober 2002

De publieke omroep ligt onder vuur van Gerrit Zalm die een van de drie netten op sneeuw en ruis wil zetten. Verschillende omroepen gebruiken deze week hun zendtijd voor wat zelfverdediging. Zo ook Rondom Tien van de NCRV, de omroep die mensen als Anneke Grönloh en professor Smalhout in hun, schijnbaar beperkte, waarde laat ¹.

Daar verdedigden Fons van der Poel, Sjoerd Pleijsier en Joop Daalmeier de Hilversumse efficiency en de unieke bijdrage die hun werkgever levert. Uiteraard zonder subjectiviteit en persoonlijk belang. Fons van der Poel noemde de publiek omroep "bescheiden" (uit bescheidenheid wil men al jaren de programmagegevens niet afstaan). Menno Buch, die er ook bij zat, werkt voor zowel de commerciëlen als de publieken en betoogde dat de publiek omroep slechts 20 eurocent per Nederlander per dag kost en dus helemaal niet duur is. Een nietszeggend bedrag aangezien 20 eurocent inderdaad een laag bedrag is maar daarom nog niet goedkoop hoeft te zijn. Sjoerd Pleijsier viel Menno bij en stelde dat die paar dubbeltjes ook meteen een bewijs leverden voor de efficiency van het overheidsbedrijf. Het geheel overtuigde niet en ook de tegenstanders beriepen zich helaas niet op het dwangmatige karakter van de omroepbijdragen maar op de kwaliteit van het gebodene.

Het artikel van Bart Croughs over de maffiaomroep is weliswaar al weer enkele jaren oud maar bevat nog steeds veel munitie voor tegenstanders van de publieke omroep. De artikelen en columns van Bart Croughs kenmerken zich door hun lange houdbaarheid. Op zich niet verwonderlijk aangezien vrije ideeen van alle tijden zijn en een gebrek aan individuele vrijheid vaak de kern vormt van maatschappelijke en persoonlijke problemen. Verder beargumenteert hij zijn meningen goed en dat vormt eveneens een onderdeel van die lange halfwaardetijd.

¹Grönloh eist kwart miljoen van NCRV en De Leeuw