4 oktober 2002
Helaas ondervindt deze zinvolle gedachte de nodige tegenstand vanuit de Regeringszijde. Met name Minister Donner van Justitie zou het liefst de strijd juist opvoeren. Daarvoor hanteert hij de gebruikelijk drogredenatie die zo kenmerkend is voor de strijd tegen drugs.
Zo bestrijdt Donner dat drugssmokkel een slachtofferloos delict is. Dit is natuurlijk onwaar, omdat de feitelijke smokkel geen slachtoffers maakt (knappende bolletjes in de maag daargelaten).
Donner stelt dat drugsgebruiker misdrijven plegen om hun verslaving te bekostigen. Dat is maatschappelijk juist, maar helaas is dat geen juridisch punt. In de wet hebben we namelijk afgesproken dat we alleen het delict vervolgen wat wordt gepleegd; dus de inbraak of straatroof en niet de reden er toe. We pakken toch ook geen gokverslaafden op omdat zij moeten stelen om te kunnen spelen? Dat inbrekers en rovers moeten worden opgepakt staat daarentegen niet ter discussie, behalve dan dat dat steeds minder gebeurt door de strijd tegen drugs.
Wat minister Donner verzwijgt is dat deze misdrijven worden gepleegd als direct gevolg van het verbod op drugs. Dit creƫert een enorme zwarte markt waarin de prijs (en dus de gerelateerde misdaad) stijgt naarmate de drugsbestrijding zich intensiveert.
Het wordt tijd dat drugsverslaving wordt gezien als een gezondsheidprobleem en niet langer als misdaad. De oplossing voor het drugsprobleem ligt alleen in de legalisering ervan en niet in vervolging. Want dat dat niet werkt bewijzen we namelijk al jaren.
Hans Bennink
Hans Bennink (1969) is van beroep internetprovider en is daar sinds 1996 professioneel mee bezig na een studie International Business aan de HEAO.
Uit zijn pennevruchten -die vaak op de actualiteit inspelen- komt zijn streven naar een vrijere maatschappij tot uiting. Het is daarbij zijn overtuiging dat uit het kunnen maken van keuzes de verrijking en verdieping van de mens tot haar volste wasdom kunnen komen.