30 september 2016
Geconfronteerd met het vraagstuk van de (illegale) immigratie, zeggen veel libertariërs dat we simpelweg de grenzen moeten openzetten. Daardoor zouden immigranten niet langer in gevaarlijke bootjes de Middellandse Zee hoeven over te steken, maar kunnen zij gewoon met het vliegtuig komen. Ze hoeven daardoor niet meer te verdrinken, en zolang we maar de verzorgingsstaat afschaffen zal de migratie ook in Nederland geen problemen opleveren. Dat klinkt in eerste instantie leuk, maar het is in werkelijkheid vooral heel onverstandig.
Als we werkelijk iedereen zouden toelaten in Nederland, dan is het niet onrealistisch om te denken dat minstens enkele honderdduizenden gelukszoekers en vluchtingen jaarlijks naar ons land zullen komen. Alleen al in 2014 kwamen ruim 276.000 asielzoekers illegaal naar Europa (en dan hebben we het nog niet eens over de legale migranten). Zij riskeerden hun leven en moesten vaak duizenden euro’s aan mensensmokkelaars betalen. Door het merendeel van de libertariërs te volgen en voortaan iedereen hier welkom te heten zal migreren veel aantrekkelijker worden. Slechts een vliegticket van enkele honderden euro’s zal dan voldoen.
Die migranten zullen zonder verzorgingsstaat geen uitkering kunnen aanvragen, maar het is onrealistisch om te denken dat zij alleen maar netjes zullen gaan werken. De Oost-Europese bendes die sinds de oostwaartse uitbreiding van de EU Nederland onveilig maken krijgen dan concurrentie van bijvoorbeeld de Afrikaanse misdaad. Met een falende politie en de mogelijkheid voor mensen om in iedere straat en uithoek te komen, zal Nederland meer nog dan nu een onbewaakte schatkist zijn die vrij is om geplunderd te worden.
Bovendien creëert massa-immigratie uit andere culturen enorme spanningen in de samenleving. Nederlanders voelen zich er vaak niet meer door thuis in hun eigen woonwijk. Vooral volksbuurten kunnen door massa-immigratie in korte tijd volledig veranderen. Meer racisme en onverdraagzaamheid zijn het gevolg.
Veel libertariërs zullen tegen het bovenstaande echter bezwaar maken met de notie dat in een libertarische samenleving migratie ook niet aan banden wordt gelegd. Geweld gebruiken tegen mensen die niets anders doen dan een beter leven zoeken is tenslotte het compleet tegenovergestelde van waar het libertarisme voor staat. Hierbij wordt er echter volledig voorbij gegaan aan het fundamentele verschil tussen een libertarische samenleving en die met een staat.
In een volledig libertarische of anarcho-kapitalistische maatschappij is alle grond privaat. Migratie zoals we het nu kennen bestaat dan niet meer. Landeigenaren bepalen zelf wie er op hun grond komt. Daardoor zijn meteen de twee fundamentele problemen van migratie die we hiervoor beschreven hebben verholpen. Mensen leven in gated communities, en zij kunnen dus volledig zelf bepalen wie er bij hun in de wijk komt. Criminelen – ongeacht of ze dezelfde cultuur hebben of niet – zijn niet welkom. Voelen wijkbewoners zich er ongemakkelijk bij als een grote groep buitenlanders bij hen in de gated community komt wonen, dan kunnen ze dat simpelweg niet toestaan. Voor het omgekeerde geldt natuurlijk precies hetzelfde.
Dat geldt ook voor andere voorheen publieke gebieden. Als de eigenaar van een weg of winkelcentrum niet wil dat er veel migranten op zijn grond komen – bijvoorbeeld omdat klanten zich daar niet gemakkelijk bij voelen of omdat zij vaker dan gemiddeld een misdaad begaan – dan kan hij dat simpelweg verbieden. Door het recht op discriminatie en het volledig privaat zijn van alle grond kunnen mensen zelf bepalen met wie zij samenleven en samenwerken.
Wie graag migranten heeft, kan daarvoor zorgen. Zo kan een bedrijf bijvoorbeeld kennismigranten uit het buitenland halen en hen huisvesten op eigen terrein of op dat van een ander waar migranten welkom zijn. Nederlanders die verzot zijn op buitenlandse culturen kunnen er zelf voor kiezen om met immigranten samen te leven. Daar staat tegenover dat zij die daar niets van moeten hebben ook het recht hebben om migranten in het algemeen of die van één bepaalde afkomst uit hun leven te weren. Zo ontstaan er niet de spanningen of andere problemen die men normaal met immigratie associeert. Dat is het mooie van de vrijheid die een libertarische samenleving biedt.
In een maatschappij mét overheid is dat echter niet het geval. De staat dwingt ons – door publieke infrastructuur en een verbod op discriminatie – samen te leven met mensen met wie wij niets te maken willen hebben. Massale immigratie toestaan verergert dat probleem alleen maar voor een hoop mensen. Nog meer criminelen kunnen zich zo eenvoudig toegang verschaffen tot de plekken waar wij wonen en werken. En nog meer mensen moeten zo met aanhangers van bepaalde culturen en religies omgaan waar zij niets mee te maken willen hebben.
Ook zonder verzorgingsstaat blijven enkele fundamentele problemen van immigratie dus overeind in een samenleving met overheid. Daarom zou de staat immigratie tot een minimum moeten beperken. Pas als we ons echt in een libertarische maatschappij bevinden zijn migranten weer welkom, namelijk bij de mensen die dat ook echt willen.
Gale Boetticher is de auteur van Een Pleidooi voor Vrijheid – libertarisme in ’t kort (nu in vernieuwde druk). Bestel dat boek via Bol.com of in de plaatselijke boekhandel.
Gale Boetticher is de auteur van Een Pleidooi voor Vrijheid – libertarisme in ’t kort (nu in vernieuwde druk). Bestel dat boek via Bol.com, boekenbestellen.nl of in de plaatselijke boekhandel.