26 juni 2010
Bjorn schrijft op de Dagelijkse Standaard:
Terwijl het verbod om huizen te stelen in veel (linkse) steden niet uitgevoerd gaat worden, zogenaamd omdat de politie wel betere dingen te doen heeft dan het bestrijden van diefstal, is de jacht op zwartspaarders tot prioriteit nummer één uitgeroepen door Jan-Kees de Jager (CDA), staatssecretaris van Financiën.Gerelateerde links:
In 2009 is al een set bizarre maatregelen genomen, met de ‘geldhond’ die snuffelt aan reizigers van België naar Nederland om zo contant geld op te sporen en de honderdduizenden euro’s beloning die aan een dief ‘fiscale premiejager’ is betaald als treurige dieptepunten. Ook in 2010 liet De Jager zich weer van zijn slechtste kant zien door gestolen gegevens van vermoedelijke(!) zwartspaarders van de Duitse autoriteiten te willen kopen. Privacyschending én heling, het kan niet op.
Gisteren werd de jacht weer wat verder uitgebreid: De Jager wil ook met o.a. de dictatuur Brunei fiscale gegevens uitwisselen. Een land dat, volgens Freemdom House, qua politieke en persoonlijke vrijheden vergelijkbaar is met Iran.En waarom? Al die plannetjes kosten enorm veel qua administratie en uitvoering, zijn vaak zeer onethisch (fatsoen moet je doen!) en leveren betrekkelijk weinig op qua belastinginkomsten. Bovendien is zwart sparen, net als zwart werken, goed voor de economie. Daarenboven is zwart sparen ook nog eens een slachtofferloos delict. Dit allemaal in tegenstelling tot diefstal: dat kent een slachtoffer en is bovendien slecht voor de economie.
Diefstalbestrijding levert de overheid echter geen inkomsten op; zie daar de eenvoudige reden voor deze opmerkelijke selectiviteit.