Het kankerdoolhof

Door Ingezonden

12 mei 2010

In gesocialiseerde gezondheidszorg weet niemand of zijn dokter eigenlijk wel bekwaam is.

Zembla beschrijft het verschil tussen de vrije markt en socialisme:

Wie wil weten wat de veiligste auto is of de zuinigste koelkast kan overal terecht. Maar voor een borstkankerpatiënt of iemand met een dikke darmtumor die op zoek is naar het ziekenhuis met het beste resultaat, is Nederland een doolhof.

In de Verenigde Staten is van elke chirurg bekend hoe goed hij of zij het vak verstaat. De kwaliteit van het werk van een chirurg is van groot belang, zeker bij de behandeling van kanker. Maar Nederlandse ziekenhuizen publiceren nauwelijks of geen cijfers. Hoeveel patiënten na een slokdarmoperatie overlijden of welk ziekenhuis weinig ervaring heeft met een blaascarcinoom wordt wel bijgehouden en geadministreerd, maar niet openbaar gemaakt. Zonder contacten in de medische wereld is het daarom nagenoeg onmogelijk om uit te vinden waar je moet zijn voor bijvoorbeeld een dikke darmoperatie of welk ziekenhuis je maar beter kunt mijden als het om een borstbesparende operatie gaat.

De gemiddelde patiënt gaat ervan uit dat de kankerzorg in Nederland overal even goed is. Maar klopt dat ook? Zijn de resultaten van de kankerbehandelingen in ziekenhuizen overal gelijk? In ZEMBLA een speurtocht naar de kwaliteit van de kankerzorg.

De Amerikaanse econoom Murray Rothbard schreef in zijn boek "For a New Liberty" dat als je naar de meeste problemen in de samenleving kijkt, er een rode draad te zien is: problemen treden daar op waar de overheid zich het meest mee bemoeit. Waarom zijn er geen grote problemen of wachtlijsten voor supermarkten, schoenen, consultants of wandelvakanties? Omdat dat soort goederen en diensten door relatief vrije marktwerking en privé-initiatief tot stand komen. Daarom sluiten vraag en aanbod goed op elkaar aan en krijgen mensen zoveel mogelijk datgene geleverd wat ze willen. De particuliere ondernemers die het beste en het goedkoopste in de behoeften voorzien maken het meeste winst en overleven de concurrentiestrijd.

Juist omdat gezondheidszorg zo belangrijk is, is het het beste ook de gezondheidszorg volledig te privatiseren en te dereguleren. Hervormingen en het voorzichtig toelaten van meer privé-initiatief zijn geen oplossingen. Je kunt het onmogelijk ingewikkelde en met duizenden regeltjes aan elkaar zittende zorgsysteem, dat niemand begrijpt, niet beter maken door nog meer regels toe te voegen die de problemen van alle andere regels proberen te verzachten. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Om de problemen op te lossen moet de overheid zich volledig terugtrekken uit de gezondheidszorg. Meervrijheid pleit voor: afschaffen ziekenfonds, privatiseren ziekenhuizen, vestiging van huisartsen vrijlaten, afschaffing subsidies, afschaffing alle regulering van gezondheidszorg en ziektekostenverzekeringen.