Mythe: Ontslagbescherming zorgt voor meer banen - Deel 2

Door Molinari

31 maart 2010

Werknemers gaan minder verdienen en de werkgelegenheid neemt af.

Voor een goed beeld van de gevolgen van ontslagbescherming is het goed om door de bril van de werkgever te kijken. De rechten van de werkgever worden beperkt. Het komt daardoor regelmatig voor dat hij mensen moet blijven uitbetalen die hij liever ziet vertrekken.

Ontslagbescherming betekent dat een werkgever mensen moet blijven betalen die hij liever ziet vertrekken.

Stelt u zich eens voor dat u een schoonmaakster heeft ingehuurd. Na een tijdje bent u de matige prestaties beu en besluit daarom om het maar weer zelf te doen. U vertelt haar dat het dienstverband maar moet eindigen. Maar ze gaat niet weg en de volgende dag staat ze weer op de stoep en gaat weer aan het poetsen in uw huis. Het is uw huis en u hoeft haar toch niet toe te laten? U zegt dat ze het huis niet meer in mag. Vervolgens komt ze eisen dat het loon wordt doorbetaald.

Het blijkt dat u haar niet zomaar kan ontslaan en dat u inderdaad moet blijven betalen. U heeft een dossier nodig waarin het functioneren uitgebreid in kaart wordt gebracht. Maar u heeft de vrouw al verzocht om niet meer te komen en dus belt u haar met de mededeling dat als zij haar loon wil krijgen ze ook maar weer aan het werk moet gaan. U besluit om haar als een havik te volgen en op die manier een dossier op te bouwen. Maar u heeft pech. De werkneemster meldt zich ziek met de mededeling dat de arbeidsverhoudingen verstoord zijn. Dit verhaal kan nog heel lang doorgaan.

Een ontslagprocedure duurt heel erg lang en wordt vaak belemmerd door onder andere ziekmeldingen en verzoeken tot functiewijziging. Een werkgever moet laten zien dat hij zich heeft ingespannen om de problemen op te lossen en ook dit moet in het dossier. Het risico op dergelijke gevallen is een behoorlijke kostenpost voor werkgevers.

Een ontslagprocedure duurt heel erg lang en wordt vaak belemmerd door onder andere ziekmeldingen en verzoeken tot functiewijziging.

Een eerste gevolg van hogere loonkosten is dat er minder overblijft voor de werknemers. Alle loonkosten moeten worden betaald van de productie die een werknemer levert. Deze productie is een soort potje met opbrengsten en daaruit worden alle kosten betaald. Gaan de kosten omhoog dat zal er ergens iets moeten geven. De winst van de werkgever kan in sommige gevallen iets omlaag, maar op lange termijn zal hij dan wel gaan uitkijken naar anderen mogelijkheden om te besparen zoals outsourcen. De werknemer is duurder geworden en deze betaalt daar zelf de prijs voor door lagere lonen en minder werkgelegenheid. Het idee dat werkgevers deze lasten dragen is een fabel.

Het zijn juist laagopgeleide werknemers die de grootste nadelen van ontslagbescherming ondervinden.

Bij het aannemen van mensen zal de werkgever nu ook anders te werk gaan. Hij zal heel voorzichtig zijn met het uitdelen van vaste contracten. De werkgever zal zoveel mogelijk willen werken met flexibele mensen. Dat kan door tijdelijke contracten, het inhuren van uitzendkrachten en het inschakelen van zzp'ers. Deze trend naar meer flexibilisering blijft doorzetten.

Wie voelen hier de gevolgen van? De hoger opgeleide zelfstandige heeft nog een redelijke uitgangspositie. Deze kan vaak meer geld vragen in ruil voor meer onzekerheid. Maar voor lager opgeleiden is die luxe er niet. Zij worden aangenomen op basis van een tijdelijk contract en dit contract kan nog een keer worden verlengd. Het nadeel voor de lager opgeleide is, is dat zijn werk makkelijk vervangbaar is. Heb je bijvoorbeeld twee jaar achter de lopende band gestaan dan kan een ander dat werk heel snel overnemen. Het is nu verleidelijk voor de werkgever om het contract niet te verlengen en iemand anders aan te nemen.

De situatie is door de ontslagbescherming alleen maar slechter geworden voor de werknemer. De ontslagen zijn er nog steeds maar komen bij andere groepen terecht. De werknemers verdienen minder en de werkgelegenheid is ook afgenomen. Afschaffen van de ontslagbescherming maakt dat de arbeidsmarkt beter functioneert. Het haalt de bescherming van een selecte groep weg en geeft kansen aan degenen die het meer of net zo goed verdienen.

Marcel Meijer

Het eerste deel van dit artikel vindt u hier.