1 augustus 2009
Steeds weer wordt herhaald hoeveel Amerikanen geen ziekteverzekering hebben. Maar als we hier even bij stilstaan en nadenken - wat politici niet graag zien gebeuren - dan rijst de vraag waarom dit collectieve medische zorg zou vereisen.
Een belangrijker vraag is of medische zorg beter of slechter wordt nadat de overheid ze overneemt. Er zijn vele feiten beschikbaar inzake deze cruciale vragen, maar ze krijgen opmerkelijk weinig aandacht. Zo zijn er de omvangrijke door de overheid gerunde medische programma's die reeds bestaan in de VS - Medicare, Medicaid en hospitalen voor veteranen - evenals de collectieve medische zorgen in andere landen.
Van alle mensen die de collectieve medische zorg door het Congres willen jagen vooraleer we de tijd hebben om erover na te denken is er niemand die verwijst naar Medicare, Medicaid en hospitalen voor veteranen als lichtende voorbeelden van hoe geweldig collectieve medische zorg wel kan zijn wanneer ze "universeel" wordt.
En wat die niet verzekerde Amerikanen betreft waarover we steeds weer horen, is er opmerkelijk weinig interesse in de vraag waarom ze geen verzekering hebben. Armoede kan het niet zijn, want de armen kunnen automatisch Medicaid krijgen.
Eigenlijk weten we al dat er mensen zijn met een aanzienlijk inkomen die kiezen om hun inkomen aan andere dingen te besteden, vooral als ze jong zijn en in goede gezondheid. Desnoods kunnen ze nog altijd naar de spoeddienst van een hospitaal gaan om daar verzorging te krijgen, of ze nu verzekerd zijn of niet.
Hierop antwoorden de voorstanders van collectieve medische zorg dat we uiteindelijk allemaal op een of andere wijze betalen voor de gratis medische zorg die hospitalen overeenkomstig de wet moeten leveren in hun spoedafdeling. Maar tenzij u mocht denken dat gelijk welke situatie die u niet bevalt een aanleiding mag zijn om politici een blanco check te geven voor "verandering," blijft de relevante vraag of het alternatief hetzij goedkoper is of van betere kwaliteit. Niets wordt goedkoper louter omdat het wordt betaald met hogere belastingen.
Zulke vragen worden zelden gesteld, laat staan beantwoord. We lijken op iemand die door een verkoper van tweedehandsauto's wordt aangespoord om op de stippellijn te tekenen. Maar opgezadeld zitten met een miskoop is niets vergeleken met het verkwanselen van uw recht om te beslissen wat voor medische zorg u en uw dierbaren zullen krijgen in situaties van leven of dood.
Politici kunnen mooie praatjes verkondigen over "het verlagen van de kostprijs van gezondheidszorg" of ze kunnen met cijfers gooien. Maar de cijfers die politici rondstrooien komen niet overeen met wat het Congressional Budget Office ontdekt wanneer het de harde feiten analiseert. Een oude reclameslogan zei, "Vooruitgang is ons belangrijkste product." Bij politici is verwarring het belangrijkste product. Ze verwarren het verminderen van de prijs van medische zorg met het verminderen van de kost. En ze verwarren medische zorg met gezondheidszorg.
Niets is gemakkelijker voor overheden dan prijscontroles op te leggen. Ze doen dit, met tussenpozen, al duizenden jaren - steeds weer resulterend in (1) tekorten, (2) kwalteitsvermindering en (3) zwarte markten. Waarom zou iemand ook maar één van deze dingen willen wanneer het medische zorg betreft?
Weigeren de kostprijs te betalen is niet hetzelfde als de kostprijs verminderen. Dit is waarom prijscontroles deze problemen veroorzaken. Wanneer het ontwikkelen van een nieuw geneesmiddel ruwweg een miljard dollar kost, dan gaan we ofwel dat miljard dollar betalen ofwel mensen doen stoppen om een miljard dollar uit te geven aan het ontwikkelen van nieuwe geneesmiddelen.
Het verwarren van "gezondheidszorg" met medische zorg is de cruciale vergissing. Jaren geleden toonde een studie aan dat mormonen een decennium langer leven dan andere Amerikanen. Zijn dokters die mormonen behandelen dan zoveel beter dan dokters die de rest van ons behandelen? Of vermijden mormonen een hoop dingen die het leven verkorten?
Het punt is dat gezondheidszorg grotendeels in onze handen ligt. Medische zorg ligt in de handen van dokters. Dingen die afhangen van wat dokters doen - overlevingskansen bij kanker, bijvoorbeeld - zijn in de VS reeds beter dan in landen met door de overheid gerunde medische zorg. Maar, als de politieke retoriek zegeviert, dan zouden we wel eens ons geboorterecht kunnen verkopen zonder in ruil ook maar één bord linzen te krijgen.
Bron: Medical Care Confusion.
De vertaling van dit artikel verscheen eerder op de website van Johan Branders
Thomas Sowell is de Rose and Milton Friedman Senior Fellow aan de Hoover Institution van Stanford University.
Hij schreef meerdere boeken over economie, geschiedenis, ideologische visies, en etnische vraagstukken.
Sowell schreef ook de klassieker The Vision of the Anointed: Self-Congratulation as a Basis for Social Policy waarin hij in meer detail ingaat op bovenstaande ideeen.
Homepage Thomas Sowell.