Klimaatsprookjes
Door Hans Labohm
18 maart 2009
Ik vermoed dat er weinig thema’s zijn waarover meer sprookjes in omloop zijn dan het klimaat.
En deze worden onophoudelijk door vele media gerecycled. Tezamen vormen deze sprookjes het ‘grote verhaal’ van deze tijd: de aarde warmt op en dat is de schuld van de mens. Laat ik eens een paar voorbeelden langslopen.
Sprookje 1: De aarde warmt op en dat gaat steeds sneller.
Dat blijkt niet uit de metingen. De opwarming van de aarde is gestopt. De laatste jaren is spraken van enige afkoeling, terwijl vele astrofysici en geologen voor de komende tientallen jaren verdere afkoeling verwachten.
Sprookje 2: De zeespiegel stijgt en dat gaat steeds sneller.
Dat blijkt niet uit de metingen. De laatste jaren is er sprake van een lichte daling van de zeespiegel.
Sprookje 3: De polen smelten en dat gaat steeds sneller.
Dat blijkt niet uit de metingen. De oppervlakte poolijs vertoont geen grote fluctuaties.
Sprookje 4: De menselijke CO2-uitstoot is verantwoordelijk voor de opwarming van de aarde.
Dat is niet juist. In de wetenschappelijke literatuur vindt men dat de mens slechts verantwoordelijk is voor 3 – 4% van de uitstoot van CO2 – de rest is van natuurlijke oorsprong.
Sprookje 5: CO2 is een belangrijke temperatuur bepalende factor (‘forcering’).
Dat is hoogstwaarschijnlijk niet juist. Op geen enkele tijdschaal – miljoenen, honderdduizenden, duizenden, honderden en
tientallen jaren – is er een correlatie tussen CO2 en temperaturen.
Sprookje 6: Het aantal weersextremen neemt toe als gevolg van de opwarming van de aarde.
Dat is niet vastgesteld. In de meest
recente literatuur wordt deze bewering weersproken.
Sprookje 7: De ijsberen worden in hun bestaan bedreigd als gevolg van het afsmelten van de polen.
De ijsberenpopulatie is waarschijnlijk groter dan ooit.
Tellingen wijzen dat uit.
Sprookje 8: Klimaatsceptici ontkennen dat er sprake is van klimaatverandering.
Dat is onjuist. Het klimaat verandert voortdurend. Het is altijd veranderd en zal waarschijnlijk ook altijd blijven veranderen zolang de aarde bestaat. Klimaatsceptici ontkennen echter dat de mens een substantiële invloed op het klimaat uitoefent.
S
prookje 9: Er is maar een handjevol klimaatsceptici. De meeste wetenschappers zijn het er over eens dat de mens verantwoordelijk is voor een groot deel van de opwarming van de aarde.
Dat is onjuist. In de ‘
Oregon Petition’ hebben meer dan 31.000 wetenschappers zich van de menselijke broeikashypothese gedistantieerd.
Van de zijde van de opponenten is er is kritiek op de wetenschappelijke kwalificaties op het gebied van de klimatologie van de ondertekenaars van deze petitie. Dat is tot op zekere hoogte begrijpelijk. Daarom is het goed te wijzen op een
ander initiatief dat inmiddels door meer dan 700 wetenschappers wordt gesteund – en hun aantal groeit snel.
In het betrokken rapport worden namen en affiliaties van de wetenschappers in kwestie gegeven. Tevens wordt aangegeven waarom zij de menselijke broeikashypothese verwerpen. Velen van hen zijn verbonden aan de meest prestigieuze universiteiten en wetenschappelijke instellingen in de wereld en hebben tientallen artikelen in de ‘peer-reviewed’ literatuur op hun naam staan (sommigen zelfs wel honderden).
Sprookje 10: Klimaatsceptici publiceren niet in ‘peer-reviewed’ wetenschappelijke tijdschriften.
Zie commentaar hierboven.
En zo zijn er nog wel meer sprookjes. Maar het is zo wel weer genoeg voor vandaag.
Dit artikel verscheen eerder op
De Dagelijkse Standaard
Over de auteur
Hans H.J. Labohm (1941) is econoom.
Hij studeerde economie en economische geschiedenis aan de Gemeentelijke Universiteit van Amsterdam. Van 1992 tot 2005 was hij als gastonderzoeker en adviseur van de directie verbonden aan "Clingendael", het Nederlands Instituut voor Internationale Betrekkingen. De heer Labohm publiceert in binnen- en buitenland artikelen, boeken en rapporten over met name internationale economische vraagstukken.
De Youtube pagina van Hans Labohm
Hans Labohm is auteur van het boek 'Sleutelen aan het kapitalisme. Over de intellectuele wortels van de neo-liberale revolutie.'.