Subprime bailout

Door Walter E. Williams

25 januari 2008

Een subprime leningverstrekker is iemand die leningen verstrekt aan leners die niet voldoen aan de voorwaarden van de grote leningverstrekkers.

Het is een markt die is ontstaan om mensen met een slechte betaalhistorie en een instabiele financiele situatie toch de mogelijkheid te geven een hypotheek af te sluiten.

Dit wordt mogelijk gemaakt doordat zij een hogere rente betalen die bovendien flexibel is. Aangemoedigd door de snelstijgende huizenprijzen, makkelijke leningen en de verwachting dat huizen duurder zouden blijven worden hebben veel mensen een hypotheek genomen die ze zich op lange termijn niet zouden kunnen veroorloven, met name als de rente zou stijgen en de huizenprijzen zouden dalen. 

Zoals bij de meeste economische problemen het geval is ligt ook hier de oorzaak bij de overheid. In 1977 werd de “Community Reinvestment Act” aangenomen, die onder Clinton nog werd aangescherpt. Deze wet verplicht hypotheekverstrekkers om aan iedereen geld te verstrekken en ontmoedigt ze om ze zich te beperken tot de veelverdieners, iets wat ook bekend staat als “redlining”. Met andere woorden, de Community Reinvestment Act moedigt banken en zorgvuldige investeerders aan om hun geld uit te lenen aan risicovolle klanten.

 
Veel banken hebben leningen verstrekt aan mensen die waarschijnlijk niet zouden kunnen terugbetalen. Maar dat maakt het nog geen fraude, hoewel er wellicht wat veel enthousiasme was om deze leningen door te verkopen aan investeerders. Ook wordt er wel gezegd dat veel leners de boel belazerden met een onjuiste opgave van hun inkomen, de zogenaamde “no doc” leningen of “liar's loans”. 

President Bush heeft het plan opgevat om de subprime crisis te lijf te gaan door de rente van hypotheken te bevriezen. Dat zou ertoe moeten leiden dat de rente die de leners betalen niet omhoog kan gaan. Dit is een krankzinnige overtreding van het meest basale contractrecht en lijkt in strijd met het Fifth Amendment van onze grondwet. Als een overeenkomst vrijwillig is afgesloten tussen de hypotheeknemer- en gever is het een bindende overeenkomst, als één van beide partijen de overeenkomst niet naleeft zou daar een stevige straf op moeten staan.
De Community Reinvestment Act moedigt banken en zorgvuldige investeerders aan om hun geld uit te lenen aan risicovolle klanten.
Maar voila, daar komt de overheid langs en die zal, als Bush' plan doorgezet zou worden, miljoenen contracten totaal ongeldig verklaren. Op de lange termijn zal het effect van Bush' plan zijn dat geldverstrekkers nog meer dan eerst selectiever gaan worden bij het aannemen van leningen.

En dan is er ook nog de vraag: als de overheid de voorwaarden kan gaan aanpassen van dit ene type contract waar de ene partij niet aan zijn verplichtingen kan voldoen, waarom zouden ze dan andere overeenkomsten waar de lener niet kan betalen niet ook ongeldig kunnen verklaren? En wat voor effect zou dat hebben op de financiële markten? 

De bailout die Bush nu aanbiedt en de renteverlaging van de FED (De Amerikaanse centrale Bank, noot vertaler) zijn een geldoverdracht van kredietwaardige mensen en belastingbetalers naar degenen die slechte beslissingen hebben genomen, zowel de leners als degenen die het geld uitleenden.

Volgens professor William Dunkelberg van de Temple University wordt 96% van alle hypotheken op tijd betaald. 30% van de Amerikaanse huiseigenaren hebben helemaal geen hypotheek. In de tachtiger jaren werd er slechter betaald dan tegenwoordig. Slechts 2 tot 3 procent van alle hypotheken leiden uiteindelijk tot executie. Kortom, de overheid helpt een paar mensen tegen enorme kosten voor de rest van de maatschappij.
Het is overheidsbeleid wat ons aan de huidige subprime ellende heeft geholpen, en ingrijpen van de overheid om de troep op te ruimen zal een nog grotere rotzooi veroorzaken.
Het is overheidsbeleid wat ons aan de huidige subprime ellende heeft geholpen, en ingrijpen van de overheid om de troep op te ruimen zal een nog grotere rotzooi veroorzaken. Het doet me dan ook denken aan het toneelstuk “Green Pastures” van Marcus Cook Connely, waarin God zich beklaagt bij de Engel Gabriel. “Every time Ah passes a miracle, Ah has to pass fo'or five mo' to ketch up wid it”, en “Even bein' God ain't no bed of roses”. Laten Bush en het Congres daar maar eens over nadenken, het doen van wonderen moesten ze maar overlaten aan God.

De Engelse versie van dit artikel staat hier. Met dank aan JV voor de vertaling.

Gerelateerde link:
- Thomas DiLorenzo: The Government-Created Subprime Mortgage Meltdown

 

Over de auteur

Dr. Williams is econoom en doceert aan de George Mason University.

Hij is de auteur van More Liberty Means Less Government: Our Founders Knew This Well.

Homepage Walter Williams

MeerVrijheid
webmaster@meervrijheid.nl