4 januari 2008
OK ze roken, maar doen dat wel ten dienste van de vrede. En ze kunnen ontzettend goed bezorgd naar de horizon turen.
Die karikaturale verering vond ondermeer gestalte in de publicatie van een toespraak van het Indiaanse opperhoofd Chief Seattle die in 1854 zou hebben gezegd: 'Hoe kun je de aarde bezitten, hoe kun je de lucht bezitten?.' Uit deze woorden spreekt een immaterialistische houding die veel westerse twijfelaars enorm aan spreekt. Precies wat ze verwachten van een wijs opperhoofd.
Lastig is alleen dat het opperhoofd Seattle deze woorden nooit heeft gesproken.
Hij hield in 1854 weliswaar een toespraak, maar daarin legde hij juist uit dat hij wel degelijk het land wilde verkopen (sommigen zien hem daarom als collaborateur). Maar wat hij precies zei is nogal ongewis want hij sprak in een dialect dat eerst in een ander dialect moest worden omgezet alvorens het in het Engels kon worden vertaald en opgeschreven.
Veel doet dat er niet toe want deze zinnen komen helemaal niet uit die toespraak maar uit een filmscript dat ene Ted Perry begin jaren 60 schreef voor een Amerikaanse kerk die behoefte had aan een film over het milieu. Perry werd wel geïnspireerd door Chief Seattle, maar bedacht de tekst voor 90% zelf. Van Chief Seattle weten we verder dat hij later in zijn leven katholiek werd, hetgeen je doet afvragen hoe Indiaans hij zich eigenlijk voelde. Het is al veel langer bekend dat deze zogenaamde wijze woorden uit een filmscript stammen, maar desondanks zie je her en der op het internet nog allerlei mensen die volharden in dit geromantiseer. Ach zou je zeggen, zo gaat dat met 'urban legends'. Totdat je leest dat ons nationale milieuopperhoofd, de heer professor ir Klaas van Egmond, hoofd van het Milieu en Natuur Planbureau in een recent stuk voor Liberaal Reveil ook weer in deze val getrapt is en verwijst naar de wijze woorden die nooit gesproken zijn.
De auteur is redacteur/ vormgever van de Groene Rekenkamer.
Deze organisatie, waarin vijf organisaties zich gebundeld hebben, wil politici en het publiek graag voorrekenen dat een wetenschappelijke benadering van de milieuproblematiek meer gezondheid voor mens, dier en milieu kan betekenen.