26 mei 2002
Toch is het niet vreemd dat zoveel aangiften in de la belanden en de Nederlandse politie een oplossingspercentage weet te bereiken van 15%.
*De overheid heeft een monopolie op opsporing en vervolging. De regering klaagt altijd over monopolies van particuliere bedrijven maar zelf zijn ze er niet vies van.
*Burgers kunnen niet weigeren te betalen voor het monopolie dat de politie heeft. Het blauw op straat heeft gegarandeerde afnemers van hun diensten.
*De politie is gebaat bij hoge criminaliteit. Hoe hoger de misdaad hoe meer geld men ontvangt van de overheid en hoe meer mensen promotie kunnen maken. Een sterke vermindering van boevenstreken zou slecht uitpakken voor het justitiele apparaat. Net zoals het einde van de Koude Oorlog tot gevolg had dat de Nederlandse strijdmacht moest inkrimpen.
*Politiemensen gaan niet meer verdienen als ze meer boeven vangen. Er is geen prestatiebeloning. Als iemand slecht functioneert is het buitengewoon moeilijk iemand te ontslaan. Een politieman die doet alsof hij iets doet verdient net zoveel als een collega die het vuur uit de sloffen loopt en boef na boef in de kraag vat.
*De politiek kan in deze democratie alles beloven en wordt vrijwel nooit ergens op afgerekend. Hoe zouden burgers de politiek kunnen dwingen de criminaliteit harder aan te pakken? Ze stuurden de PvdA naar huis maar hoe zullen de opvolgers het ervan af brengen? Over pas vier jaren kunnen burgers weer eens aangeven wat ze er van vinden. Veel politieke partijen (en zoveel bestaan er niet) ervaren daarvan niet veel prikkels.
*De politie kent een voorkeursbeleid voor vrouwen, allochtonen, homosexuelen en gehandicapten. Niet dat hen geen baan gegund is maar menig bedrijf functioneert toch beter wanneer op capaciteiten wordt geselecteerd en niet op achterstand. De politie mag alle fouten maken die een ander bedrijf failliet doen gaan.
Maar wat dan? Een aantal libertariërs hebben daar hun ideeën over uitgewerkt. David Friedman verdedigt bv het privatiseren van de rechtspraak.