1 november 2005
Planet Internet meldt dat volgend jaar ook het eerste wereldkampioenschap voor niet-bestaande landen wordt gehouden.
Stel je voor: een finale van het WK voetbal waarin Lapland na strafschoppen wint van Gibraltar. Het is mogelijk als volgend jaar het eerste wereldkampioenschap voor niet-bestaande landen wordt gehouden.Dit heuglijke nieuws roept een interessante vraag op: een groot merendeel van de mensen in veel gebieden, zoals Koerdistan of Tsjetsjenië, voelt zich Koerd, of Tsjetsjeen, en niet Turk/Irakees, of Rus. Sterker, zij vinden dat Koerdistan en Tsjetsjenië echte landen zijn, en niet slechts provincies van een ander land. Waarom zijn ze dan toch geen officieel land?
Volgend jaar november vindt in het Turkse deel van Cyprus het eerste wereldkampioenschap plaats voor landen die niet officieel worden erkend. Het alternatieve WK, waaraan zestien landen deelnemen, is een initiatief van de New Federation Board. Deze voetbalbond werd in 2003 opgericht voor 'landen' die bij de FIFA buiten de boot vallen.
Kosovo, Swaziland, Gibraltar, Koerdistan, Turks-Cyprus en Zanzibar zijn landen die niet erkend worden door de VN, waardoor ze ook geen lid kunnen worden van een overkoepelende voetbalbond als de UEFA. De NF Board springt voor deze landen in de bres en ook bevolkingsgroepen als de Sami - beter bekend als Lappen - en de Roma zijn lid van de voetbalbond.
Deelname aan het 'echte' WK zal voor hen dus altijd een droom blijven, maar op hun eigen kampioenschap kunnen deze landen volgend jaar toch schitteren op een mondiaal podium. Alle lidstaten van de NF Board mogen meedoen, maar ook andere buitenbeentjes zoals Groenland, de Falkland Eilanden en Tuvalu zijn van harte welkom op het toernooi.
The right of self-determination in regard to the question of membership in a state thus means: whenever the inhabitants of a particular territory, whether it be a single village, a whole district, or a series of adjacent districts, make it known, by a freely conducted plebiscite, that they no longer wish to remain united to the state to which they belong at the time, but wish either to form an independent state or to attach themselves to some other state, their wishes are to be respected and complied with. This is the only feasible and effective way of preventing revolutions and civil and international wars.Het recht op afscheiding is een fundamenteel mensenrecht dat voortkomt uit het recht op privaat bezit, leven en vrijheid. Eenieder die zich niet mag afscheiden van de staat wordt gedwongen, is in feite een slaaf van het collectief. Tot zover de morele theorie van het libertarisme. Hoe valt zo een situatie in de praktijk te voorkomen?
[...]
If it were in any way possible to grant this right of self-determination to every individual person, it would have to be done.
[...]
The situation of having to belong to a state to which one does not wish to belong is no less onerous if it is the result of an election than if one must endure it as the consequence of a military conquest. Lees verder.
Competitie tussen staten heeft inderdaad de neiging om uiteindelijk te leiden tot de formatie van een wereldstaat. Dit fenomeen is echter omkeerbaar. Om te beginnen zullen mensen er aan herinnerd dienen te worden dat het nu precies de bijna anarchistische structuur van Europa, in tegenstelling tot China bijvoorbeeld, was die de opkomst van het kapitalisme verklaart; het zogenaamde Europese economische wonder: kleine staten, in directe competitie met anderen, dienen gematigd tegenover hun eigen bevolking te staan willen zij niet hun meest productieve burgers verliezen.Met het visioen van honderdduizenden onafhankelijke staten is meteen ook het grootste nadeel van het recht op afscheiding gegeven: het WK voetbal zal een stuk minder interessant worden.
Bijvoorbeeld, kleine staten moeten vrijhandel bedrijven in plaats van protectionisme. Alle overheidsinterventie in buitenlandse handel beperkt het domein van wederzijds voordelige transacties en leidt dus tot zowel binnenlandse als buitenlandse verarming. Hoe kleiner het land, des te sterker dit effect zal zijn. Een land met de omvang van de VS zou een relatief hoge levensstandaard kunnen bereiken zelfs als ze elke handel met het buitenland zou afwijzen. Als in tegenstelling daarmee een gebied ter grote van een stad of dorp protectionisme zou bedrijven, dan zou dit waarschijnlijk ellende of zelfs de dood kunnen betekenen.
Om de trend richting centralisatie en uiteindelijk de vorming van een wereldstaat terug te draaien, is het cruciaal dat een alternatieve visie uitgedragen en gepopulariseerd wordt in de publieke opinie. We dienen het idee van afscheiding uit te dragen. Of, meer specifiek, we dienen het idee uit te dragen van een wereld bestaande uit tienduizenden afzonderlijke districten, regio's en kantons, en honderdduizenden vrije onafhankelijke steden zoals de hedendaagse eigenaardige uitzonderingen als Monaco, San Marino, Liechtenstein, Hong Kong en Singapore. Het gevolg zal zijn dat kansen voor economisch gemotiveerde migratie enorm toenemen, en de wereld zal er een zijn van kleine liberale overheden die economisch geïntegreerd zijn door middel van vrijhandel en een internationale munteenheid zoals goud. Lees verder.