De ondraaglijke hypocrisie van Marcel van Dam

Door Redactie

11 oktober 2005

Koopt allen HP/De Tijd! Niet alleen werken libertarische schrijvers en columnisten als Marcel Roele, Bart Croughs, Henry Sturman voor dit blad, ook zijn er met grote regelmaat interessante artikelen van bijvoorbeeld Fleur Jurgens, Bart de Koning en Stan de Jong te vinden. Alsof dit nog niet genoeg is, blinkt HP/De Tijd uit in het blootleggen van hypocrisie en vriendjespolitiek in intellectueel en politiek Nederland. Deze week werd de welbekende VARA-, Volkskrant-, en ombudsman Marcel van Dam genadeloos onderuit gehaald.

Marcel van Dam wijdde vorige week donderdag in de Volkskrant bezorgde woorden aan New York. "De mensen die het gemaakt hebben," schreef de prominente PvdA'er, "hebben geen contact met de mensen die het niet gemaakt hebben."

Van Dams verontrusting mag opmerkelijk heten. De oud-VARA-voorzitter heeft er immers voor gezorgd dat degenen die het 'niet gemaakt hebben' onmogelijk in zijn buurt kunnen komen.

Het kadaster heeft 23 pagina's nodig om het landgoed van Marcel Parcival Arthur van Dam in Hulshorst te beschrijven. Zijn Veluwse imperium bestaat uit zes afzonderlijke lappen bos-, akker-, en grasland. De bulk kocht hij in 2000 voor 1.701.676 euro. In 2002 kocht hij er nog wat bij, voor 122.521 euro. Voor die laatste aankopen hoefde Van Dam volgens het kadaster overigens geen hypotheek te nemen.

In totaal beslaat zijn landgoed 80.410 vierkante meter. De gemiddelde Nederlander heeft 2000 vierkante meter tot zijn beschikking (oppervlakte van Nederland gedeeld door inwoners). Van Dam heeft het veertigvoudige in eigendom.

Hierbij dient overigens nog vermeld te worden dat het inkomen van Marcel van Dam voor het overgrote deel niet uit vrijwillige handel maar ofwel direct (omroepgelden) ofwel indirect (als debatleider bij allerlei gesubsidieerde organisaties bijvoorbeeld) uit belastinggeld is verkregen.

Het is interessant om te speculeren hoe Van Dam zelf over het contrast tussen zijn woorden en zijn daden denkt. Hoe kan hij deze (quasi-)logische en morele inconsistentie, zijn hypocrisie, aan zichzelf verantwoorden? Wat zijn de psychologische processen in het hoofd van Marcel Van Dam? Negeert hij de hypocrisie gewoon? En hoe heeft hij dat door de jaren heen leren doen? Is er een bepaald moment geweest waarop hij definitief geaccepteerd heeft dat hij hypocriet is en er vrede mee heeft? Of onderdrukt hij zijn gevoelens van zelfwalging (bijvoorbeeld door overmatig drankgebruik)? Misschien probeert hij de inconsistentie juist op een of andere wijze weg te rationaliseren? Of allicht lacht hij iedereen gewoonweg uit, vanuit zijn kleine paleisje?

Interessante vragen...