Bizarro World
Door David Frankenhuis
8 april 2005
Iedereen die dit leest zal begrijpen dat de staat geen maffia is. Zo hebben gewone organisaties die inkomsten genereren uit onder andere afpersing, diefstal en valsmunterij doorgaans geen eigen vlag of “volkslied” en – het is al eerder gezegd – ambieert de gemiddelde maffioos ook niet de opvoeding van uw kinderen ter hand te nemen.
De verschillen tussen overheden en gewone misdaadsyndicaten vloeien voort uit de monopoliepositie die de staat heeft verworven op grote delen van deze planeet: de kruimels zijn voor de ‘illegale’ competitie. Een overheidsorganisatie is ook veel groter dan een georganiseerd crimineel verbond.
In de regel blijven maffia’s beperkt van omvang door de tucht van de markt. Stel: de illegale afpersing of ‘bescherming’ in de Amsterdamse horeca heeft plaats door een vijftal organisaties. Één van deze groepen besluit, gedreven door hebzucht en megalomanie, zijn tarieven te verdubbelen, bijvoorbeeld van 5 naar 10%. Daarnaast eist de organisatie meer privileges van de betrokken ondernemers, zoals gratis drank, maaltijden, vaste tafels, hotelkamers, et cetera.
De betrokken restaurants, cafés en hotels zullen hierdoor (ten opzichte van hun concurrenten) relatief slecht draaien. Eigenaren raken in de problemen en gaan misschien failliet, proberen hun gelden beter te verbergen, of zullen proberen over te lopen naar de concurrenten van hun nobele beschermers. In ieder geval: om een veelheid van redenen zal de vrije markt er vermoedelijk voor zorgen dat de hebzucht van de boeven hun eigen ondergang veroorzaakt. Een slimme maffioos beperkt om die reden zijn gulzigheid.
Een vriend drukte het eens zo uit: “in het Oosten zijn staten gebaseerd op onderdrukking, in het Westen op misleiding.” Hier ben ik het eerlijk gezegd wel grotendeels mee eens. Althans, in het Westen leunen de onderdrukkers meer op desinformatie en indoctrinatie, in het Oosten (en in de rest van de wereld) meer op puur machtsvertoon en geweld.
Daarom werd ik ook blij getroffen door de eerlijkheid die sprak uit het artikel “Meer geld naar de collectieve sector” door de Amsterdamse hoogleraar arbeidsverhoudingen Paul de Beer (Parool, 2 december 2003). De Beer is een van de grote denkers binnen de PvdA en daarmee een prominent voorman van Links Nederland en dus van de overheid zélf. En denkt u bij de volgende zinnen vooral NIET aan een louche type die ineens uw restaurant of kroeg komt binnengewandeld met de volgende mededelingen:“De regering heeft stevig het mes gezet in de publieke sector. Maar als het economisch herstel doorzet, komt er misschien weer rek in de overheidsuitgaven. Dan kan de overheid zich weer volledig richten op de aanpak van de belangrijke maatschappelijke problemen, waarvoor momenteel onvoldoende geld beschikbaar is. Zijn de tekorten in de zorg, in het onderwijs, in het verkeer en vervoer, bij politie en justitie immers niet veel krachtiger aan te pakken als daarvoor meer middelen kunnen worden vrijgemaakt?”David Frankenhuis
“Wie zijn hoop al te zeer stelt op economisch herstel, zou echter wel eens bedrogen uit kunnen komen. (…) Natuurlijk, het is heel prettig als je je een nieuwe auto kunt permitteren, een dvd-speler kunt aanschaffen en drie keer per jaar met vakantie kunt, maar uiteindelijk vinden de meeste mensen het belangrijker dat ze niet elke werkdag in een overvolle trein hoeven te reizen of in de file hoeven te staan, dat zij snel behandeld worden als ze ziek zijn, dat hun kinderen goed onderwijs krijgen, dat ze veilig over straat kunnen en dat hun hulpbehoevende ouders goed verzorgd worden.”
“Wie niveau en kwaliteit van de publieke dienstverlening daadwerkelijk wil vergroten – waarvoor een meerderheid van de bevolking een voorkeur lijkt te hebben – moet accepteren dat we hieraan een steeds groter deel van ons inkomen gaan besteden. Dit zal ten koste gaan van het vrij besteedbare inkomen: de particuliere consumptie zal minder, misschien zelfs in het geheel niet, groeien. Zolang politici vrijwel zonder uitzondering ervoor terugschrikken deze boodschap (!,df) aan de kiezer over te brengen, is het onvermijdelijk dat de maatschappelijke onvrede die ons land vorig jaar in beroering bracht, binnen een paar jaar opnieuw de kop opsteekt. Er lijkt een mooie toekomst weggelegd voor een politieke partij die, geheel tegen de heersende mode in, durft te kiezen voor een verhoging van de belastingen en een uitbreiding van de collectieve sector ten koste van de particuliere consumptie!”
David heeft een eigen weblog op http://www.poliziek.info/