3 maart 2005
Sinds januari 2004 moeten oudere werklozen wekelijks solliciteren, anders worden ze op hun uitkering gekort.
Dat bedrijven niet genegen zijn oudere mensen aan te nemen is niet zo verwonderlijk. Voor ouderen geldt namelijk hetzelfde als voor allochtonen, gehandicapten en jongeren: de arbeidswetten hebben het onaantrekkelijk gemaakt mensen met een vlekje aan te nemen. De overheid moet niet de beschuldigende vinger wijzen naar bedrijven maar de hand in eigen boezem steken en een begin gaan maken met het afschaffen van algemeen bindend verklaarde CAO's en de ontslagbescherming.
Walter Block, een Amerikaans econoom, schreef hierover:
In de economie zijn er ook mensen die relatief zwakker zijn. Gehandicapten, jongeren, minderheden, ongeschoolden – het zijn allen zwakke economische actoren. Maar, net als zwakke dieren in de biologie, hebben zij een compenserend voordeel: de mogelijkheid om voor lagere lonen te werken. Als de overheid hun deze mogelijkheid ontneemt door de lonen dwingend vast te stellen, is het net alsof het stekelvarken van zijn stekels wordt ontdaan. Het resultaat is werkloosheid, die resulteert in eenzaamheid, isolatie en afhankelijkheid.Zelfs als een bedrijf bereid is een werkloze 57-plusser tegen een laag loon aan te nemen dan nog staat allerlei wetgeving in de weg van een arbeidsovereenkomst. Onze overheid heeft in haar eindeloze wijsheid namelijk bepaald dat de pensioenuitkering afhankelijk is van het laatst verdiende salaris. Iemand die 35 jaar lang een goed pensioen heeft opgebouwd is wel gek als hij dat vermindert door enkele jaren tegen een lager loon te gaan werken.