3 januari 2005
Het onderzoek waarop het WNF zich baseert is het ‘Arctic Climate Impact Assessment’ rapport, wat is samengesteld door onderzoekers van het Internationale Arctische Wetenschappelijk Comité (IASC). Zij hebben zich gebaseerd op de temperatuursmetingen op de Noordpool in de afgelopen eeuw. En daaruit blijkt dat er sinds 1970 een stijging van maar liefst 0,6 0C plaats vond. En op basis van die stijging werd gewaarschuwd voor een afname van het aantal ijsberen met 15%!
En als je alleen de samenvatting zou lezen, dan is het beeld wat blijft hangen dat van een warmer wordende Noordpool. Op pagina 23 van het onderzoek komt echter er een heel ander beeld uit de statistiek naar voren, namelijk dat er in dat gebied cycli bestaan van ruwweg 40 jaar. Zo ondergaat de Noordpool momenteel een opwarmingsfase net als dat gebeurde van 1900 tot 1940. En deze fase zal ook nu worden gevolgd door een afkoelingsfase, zoals dat gebeurde van 1940 tot 1970. In 1943 was het trouwens warmer op de pool dan momenteel, ondanks het feit dat er nu veel meer broeikasgassen worden uitgestoten.
Het is dan ook redelijk om te stellen dat de temperatuur op aarde -dus ook op de Noordpool- geen statisch gegeven is, ze fluctueert. En op de Noordpool is dat een fluctuatie van zo’n 3 graden, waarbij we nu in de hogere regionen van de bandbreedte zitten. Als je dan alleen maar kijkt naar de periode vanaf 1970 en dan een trendlijn trekt, dan is er inderdaad alleen maar sprake van een stijging. Maar dat heeft niks met wetenschap te maken natuurlijk.
Ironisch genoeg hoeven ons over de ijsbeer geen zorgen te maken. Door de aangename omstandigheden is hun aantal de afgelopen jaren juist flink gestegen. In de Canadese pers wordt al gesproken over de toename van het gevaar voor de lokale Inuit (eskimo’s) omdat het aantal ijsberen met 24% groeide van 2.100 in 1997 tot 2.600 in het afgelopen jaar. Ook hebben verkenningsvluchten boven Alaska in 2003 een stijging te zien gegeven in de dichtheid van de ijsberenpopulatie ten opzichte van 1987.
Het rapport vervalt daarna gelijk in het politiek correcte mantra van ‘verdere beperking van de CO2 uitstoot’, met in hun kielzog de milieugroeperingen en Europese regeringen. Een geluid wat blijft klinken ondanks de overweldigende hoeveelheid rapporten waarin de correlatie tussen CO2 en klimaatverandering ontbreekt. Want eens te meer blijken de feiten de enige échte slachtoffers te worden van de broeikassekte, en niet de ijsberen.
Hans Bennink
Hans Bennink (1969) is van beroep internetprovider en is daar sinds 1996 professioneel mee bezig na een studie International Business aan de HEAO.
Uit zijn pennevruchten -die vaak op de actualiteit inspelen- komt zijn streven naar een vrijere maatschappij tot uiting. Het is daarbij zijn overtuiging dat uit het kunnen maken van keuzes de verrijking en verdieping van de mens tot haar volste wasdom kunnen komen.